8 Μαρτίου! Η Παγκόσμια Ημέρα για τη γυναίκα! Μητέρα, φίλη ,σύντροφος, αδερφή, επαγγελματίας, νοικοκυρά…
Γράφει η Αντωνία Μαρκάκη
και άλλοι χίλιοι ρόλοι που καλείται να ανταπεξέλθει. Την ημέρα αυτή γιορτάζει το πλέον πολυπράγμον ον του πλανήτη. Η γυναίκα με τα χίλια πρόσωπα έχει υπάρξει μούσα, πηγή έμπνευσης και εξυμνείται ανά τους αιώνες σε όλες τις τέχνες. Και περισσότερο από όλες στη ποίηση.
Ένα από αυτά και ιδίως χαρακτηριστικό ποίημα είναι αυτό του Τάσου Λειβαδίτη “Γυναίκες”.
«…Φτωχές γυναίκες,
μοδίστρες, δακτυλογράφοι, ασπρορουχούδες,
τίμιες ή σπιτωμένες, ακόμα κι άλλες
εκείνες του σκοινιού και του παλουκιού,
γυναίκες του ανέμου, της βροχής, του κουρνιαχτού,
νιώσαμε το φόβο που κρύβεται καμιά φορά
πίσω από την αγνότητα,
την κούραση πίσω από την καλοσύνη ή την αδιαφορία
πίσω απ’ την υπακοή.
Μα πιο πολύ νιώσαμε την αδυναμία που
κρύβεται πίσω απ’ την κακία.
Συχνά μας άφησαν εκείνοι που αγαπούσαμε
πολλές, πάνω στη τρέλα τους, τους ρίξανε βιτριόλι,
οι πιο πολλές βέβαια κλάψαμε, χτυπηθήκαμε,
μα φροντίσαμε σύντομα να βρούμε έναν άλλον,
γιατί τα χρόνια περνάνε…
Αχ, γυναίκες έρημες, κανείς δεν έμαθε ποτέ
πόση αγωνία κρύβεται πίσω απ’
τη λαγνεία, ή την υστεροβουλία μας.
Και πάντα γυρεύαμε το καλύτερο….
Ερχόμαστε απ’ το φόβο και το φόνο, απ’ το αίμα και την επανάληψη. Ερχόμαστε απ’ την παλαιολιθική αρπαγή- κι αρχίζουμε την ανθρώπινη φιλία.
Τέλος, ύστερα από πολλά, παντρευόμαστε,
κάνουμε κάμποσες εκτρώσεις, αρκετά παιδιά,
ύστερα έρχεται η κλιμακτήριος, οι μικρονευρασθένειες, κι ύστερα τίποτα.
Όλα καταλαγιάζουν μέσα μας.
Κι επιθυμίες κι αναμνήσεις- αχ περνάει
γρήγορα η ζωή, ούτε το καταλαβαίνεις.
Έτσι ζήσαμε. Αγνοημένες και μονάχες μέσα
στο εσωτερικό μας πάθος,
αγνοημένες κι έρημες μέσα στην ιερότητα
της μητρότητάς μας…»
Τάσος Λειβαδίτης, Γυναίκες (Καντάτα 1960 – απόσπασμα)
Ένα ποίημα αφιερωμένο στο θηλυκό γένος. Ένα ποίημα διαχρονικό που ακόμα και αν αποτυπώνει τη γυναίκα μιας άλλης εποχής, πόσο ταιριάζει στο σήμερα. Και είμαι σίγουρη πως η καθεμία μας και και αν το διαβάσει θα ταυτιστεί έστω και με ένα στίχο του.
Σύντροφος
Συχνά μας άφησαν εκείνοι που αγαπούσαμε…μα φροντίσαμε σύντομα να βρούμε έναν άλλον, γιατί τα χρόνια περνάνε…
Η γυναίκα…κινητήριος δύναμη του έρωτα που επιβάλλεται να μην χάνει τη θηλυκότητα, τη σεξουαλικότητα και τον ερωτισμό της. Λίγες όμως είναι εκείνες που δεν έχουν πληγωθεί ή ταπεινωθεί εξαιτίας ενός έρωτα. Πόσες δεν συμβιβάστηκαν με κάτι διαφορετικό γιατί τα στερεότυπα και η κοινωνία τις πιέζει, γιατί μετά τα 30 ο χρόνος μετρά αντίστροφα…
Μητέρα
Αγνοημένες και μονάχες μέσα στο εσωτερικό μας πάθος, αγνοημένες κι έρημες μέσα στην ιερότητα της μητρότητάς μας…
Μητρότητα! Η υπέρτατη αξία. Η φύση προίκισε βιολογικά τη γυναίκα με το υπέρτατο αυτό αγαθό. Με όποιον τρόπο γίνει μία γυναίκα μητέρα αυτή η έγνοια, η φροντίδα, η άνευ όρων αγάπη είναι μοναδική όπως και κάθε μάνα πάνω σε τούτη τη πλάση.
Όμως δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως δεν είναι όλες οι γυναίκες προορισμένες για τη μητρότητα. Πόσες φορές έχουμε ακούσει πως η γυναίκα γεννιέται για να γίνει μάνα; Αφόρητα καταπιεστικό και στερεοτυπικό. Και ύστερα, αν γίνεις; ένας αγώνας για τελειότητα που βιώνει η γυναίκα-μητέρα…
Επαγγελματίας
νιώσαμε το φόβο που κρύβεται καμιά φορά πίσω από την αγνότητα, την κούραση πίσω από την καλοσύνη ή την αδιαφορία πίσω απ’ την υπακοή.
Οι επαγγελματίες γένους θηλυκού μαθαίνουν πώς να προστατεύουν τον εαυτό τους, να μάχονται ενάντια στην ανισότητα και το σεξισμό ως “ασθενές” φύλο και να διεκδικούν ισάξιες ευκαιρίες και δικαιώματα. Και εν έτη 2024 θα λέγαμε πως ήδη έχουμε καταφέρει πολλά.
Αυτοί είναι μονάχα λίγοι από τους πολλαπλούς ρόλους της σύγχρονης γυναίκας. Βασική όμως προϋπόθεση είναι να θυμάμαι να ικανοποιώ τις προσωπικές μου ανάγκες, λαμβάνοντας υπόψιν ότι αν δεν φροντίσω τις ανάγκες μου, δεν θα έχω τη δυνατότητα να ανταποκριθώ αποτελεσματικά σε κανέναν από τους ρόλους μου.
Και ξέρετε που καταλήγω;
“‘Ότι το γυναικείο φύλο είναι μοναδικά ισχυρό”
Χρόνια μας πολλά!
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Για την Ημέρα της Γυναίκας η Affidea προσφέρει προληπτικές εξετάσεις μαστού σε προνομιακή τιμή
