Ο Χρήστος Σανδαλάκης, ο 22χρονος αθλητής από τη Νέα Αλικαρνασσό της Κρήτης, ξεκίνησε να ασχολείται με το tandem ποδήλατο το 2017.
Παρά το νεαρό της ηλικίας του, έχει καταφέρει μέσα σε μόλις 4 χρόνια να μετράει ήδη πολλά μετάλλια και σημαντικές διακρίσεις σε παγκόσμια πρωταθλήματα.
Αυτό που κάνει όμως τον Χρήστο να ξεχωρίζει, εκτός από το ταλέντο του, είναι η σπάνια εκ γενετής πάθησή του, η οποία είχε ως αποτέλεσμα να χάσει το 99% της όρασής του. Το γεγονός αυτό όμως δεν αποτέλεσε εμπόδιο για τον Χρήστο. Κατάφερε με πολλή προσπάθεια και επιμονή να πετύχει τους στόχους του και να εκπληρώσει το όνειρό του.
Προπονείται σκληρά τόσο στην Αθήνα όσο και στην Κρήτη και προσπαθεί να βρίσκει χρόνο για την οικογένειά του αλλά και για τις σπουδές του πάνω στην προπονητική.
Χάρη στη βοήθεια και την καθοδήγηση του συναθλητή και οδηγού του, Σωτήρη Μπρέτα με τον οποίο φτάνουν μέχρι τα 74 χιλιόμετρα χωρίς φρένα, κατάφεραν να προκριθούν στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο και να ελπίζουν σε ένα χρυσό μετάλλιο.
Τον τελευταίο καιρό μάλιστα, οι περισσότεροι από εμάς τον έμαθαν μέσω της διαφήμισης της Vodafone, όπου χάρη στη τεχνολογία 5G ο Χρήστος κατόρθωσε να κατέβει για πρώτη φορά μόνος με το ποδήλατό του από το βουνό, έχοντας ένα smartphone στο κράνος του από το οποίο και του έδινε τις οδηγίες ο Σωτήρης.
Συναντήσαμε τον Χρήστο στο ποδηλατοδρόμιο του ΟΑΚΑ αμέσως μετά την προπόνησή του και μας μίλησε για αυτή την εμπειρία αλλά και για τον ταξίδι του στον αθλητισμό.
Πώς ήρθε στη ζωή σου η διαφήμιση της Vodafone;
Η προσέγγιση για τη διαφήμιση έγινε μέσω της εταιρείας που μας εκπροσωπεί, της Progame, και του κ. Βασίλη Σίμου ο οποίος είχε την πρόταση από τη διαφημιστική εταιρεία που έχει αναλάβει το project. Εγώ και ο Σωτήρης προταθήκαμε ως οι κορυφαίοι του αθλήματος στη χώρα και αφού είπαμε το ναι ξεκίνησε όλη η προετοιμασία.
Θα μπορούσες να μου περιγράψεις πως γυρίστηκε η διαφήμιση;
Τα γυρίσματα προετοιμασίας έγιναν στο Ηράκλειο της Κρήτης, όπου μένω, και στο ποδηλατοδρόμιο του ΟΑΚΑ. Τα τελικά όμως γυρίσματα έγιναν στην Πάρνηθα.
Πώς αισθάνθηκες όταν τελείωσε η διαφήμιση και είχες καταφέρει να κατέβεις μόνος σου;
Ένιωσα τεράστια ικανοποίηση και ήμουν πολύ χαρούμενος γιατί κατάφερα να πραγματοποιήσω ένα όνειρο. Ωστόσο, χωρίς τον συναθλητή μου, Σωτήρη Μπρέτα, δεν θα τα είχα καταφέρει. Είμαστε πάντα μαζί σε όλα και αν δεν ήταν εκείνος κοντά μου σήμερα δεν θα ήμασταν εδώ να μιλάμε.
Πλέον είσαι αρκετά αναγνωρίσιμος λόγω της διαφήμισης. Πώς νιώθεις για αυτό;
Στην αρχή ήταν πολύ πρωτόγνωρο, ειδικά όταν διάβαζα τα μηνύματα που μου έστελναν καθημερινά στα social media. Από εκεί που κάναμε απλά ποδήλατο και δεν μας ήξεραν, τώρα μας γνωρίζει όλη η Ελλάδα. Πλέον όμως το έχω συνηθίσει όσο περίεργο κι αν είναι, είναι κάτι πολύ όμορφο.
Πότε κατέκτησες το πρώτο σου παγκόσμιο μετάλλιο και πώς ένιωσες;
Το πρώτο παγκόσμιο μετάλλιο το κατέκτησα με τον Σωτήρη, πέρσι στον Καναδά και πήραμε την τρίτη θέση. Αυτό που ένιωσα δεν περιγράφεται, σχεδόν δάκρυσα. Έβλεπα όλα αυτά τα χρόνια άλλους αθλητές να κερδίζουν μετάλλια και έλεγα άντε να κερδίσουμε κι εμείς. Τελικά, τα καταφέραμε και πλέον συγκαταλεγόμαστε στους κορυφαίους του κόσμου.
Πώς ήρθε η πρόκριση στους Παραολυμπιακούς Αγώνες;
Η πρόκριση ήρθε μετά από πολύ κόπο, πόνο και ιδρώτα. Υπήρχε πολλή αγωνία και ένταση. Ουσιαστικά με τις μεγάλες διακρίσεις και τα πανελλήνια ρεκόρ που κάναμε στον Καναδά και στην Ελβετία. Με δύο αγώνες που κερδίσαμε, ήρθε η πρόκριση και ελπίζουμε να πάνε όλα καλά.
Περίμενες στην αρχή της καριέρας σου ότι θα πήγαινες στους Παραολυμπιακούς;
Η αλήθεια είναι πως όχι. Έβλεπα άλλους αθλητές και στο Youtube ή στην τηλεόραση που έτρεχαν και ονειρευόμουν να πάω κι εγώ. Πλέον χάρη και στο Σωτήρη έχουμε καταφέρει και τους κερδίζουμε και ελπίζω ότι τώρα κάποιος άλλος μας βλέπει και θα θέλει να μας μοιάσει.
Πώς γνωριστήκατε με τον Σωτήρη και πώς ήταν η πρώτη ομαδική σας προπόνηση;
Η πρώτη επαφή έγινε μέσω ενός προπονητή από το Ηράκλειο Κρήτης, όπου ο Σωτήρης εκείνη την περίοδο είχε κάποιους αγώνες ως αρτιμελής με το μονό του ποδήλατο στην Ιταλία. Του έγινε η πρόταση να ασχοληθεί με το διπλό ποδήλατο tandem και του είχαν μιλήσει για μένα που είχα ένα υψηλό επίπεδο. Η πρώτη προπόνηση για μένα ήταν τρομακτική. Έκανα προπονήσεις και με άλλους αθλητές αλλά υπήρχε τεράστια διαφορά στον τρόπο που προπονούταν ο Σωτήρης. Ήταν άλλες οι ταχύτητες, άλλη οδήγηση. Είναι ένας από τους καλύτερους οδηγούς στον κόσμο και κάνει πράγματα που άλλοι δεν μπορούν να τα κάνουν.
Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που συνάντησες στην αρχή της αθλητικής σου πορείας;
Σίγουρα η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν το να προσαρμόσω τη ζωή μου σε αυτή τη νέα συνθήκη καθώς έπρεπε να μοιράζω το χρόνο μου μεταξύ Κρήτης και Αθήνας. Έπρεπε πλέον να αφοσιωθώ μόνο σε αυτό και να θυσιάσω αρκετά πράγματα από την προσωπική μου ζωή. Στην αρχή ήταν λίγο δύσκολο καθώς και στην Κρήτη οι προπονήσεις μου γίνονται είτε σε στατικό ποδήλατο στο σπίτι είτε έξω με κάποιους συναθλητές μου αλλά πλέον ζω με αυτό, η ζωή μου είναι το ποδήλατο.
Ποιες δυσκολίες αντιμετώπιζες λόγω της πάθησής σου όταν ήσουν πιο μικρός;
Δεν μπορούσα να κάνω πολλά πράγματα που έκαναν οι φίλοι μου. Για παράδειγμα, δεν μπορούσα στα 16 μου να έχω ένα μηχανάκι ή έπρεπε να προσέχω περισσότερο από τον καθένα όταν περνούσα τον δρόμο. Από εκεί και πέρα και στο σχολείο πιο μικρός είχα βιώσει και bullying αλλά πλέον τα έχουμε ξεπεράσει όλα αυτά. Με βοήθησαν και οι γονείς μου πάρα πολύ εννοείται και χάρη σε αυτούς είμαι εδώ που είμαι. Είμαστε πολύ δεμένοι και είμαι τυχερός που με στηρίζουν τόσο πολύ.
Αν υπήρχε μια θεραπεία για την πάθησή σου, θα ήθελες να την κάνεις;
Η αλήθεια είναι πως δεν το έχω σκεφτεί, γιατί με αυτά που έχω είμαι πλήρως ικανοποιημένος. Δεν έχω μπει ποτέ στη διαδικασία να σκεφτώ γιατί συμβαίνει αυτό σε μένα ή ότι μου λείπει κάτι και θα ήθελα να γίνω σαν τους άλλους. Αν είχα γεννηθεί αρτιμελής και έχανα την όρασή μου κατά τη διάρκεια της ζωής μου τότε ναι, ίσως να το σκεφτόμουν. Γιατί θα είχα αρκετές εικόνες ήδη και σίγουρα θα ήθελα να γίνουν τα πράγματα όπως πριν. Νιώθω τυχερός όμως που το έχω εκ γενετής.
Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πως είναι ο κόσμος γύρω σου;
Σίγουρα το σκέφτομαι και έχω την περιέργεια, αλλά δεν έχω ρωτήσει. Ευτυχώς οι άνθρωποι που είναι γύρω μου, ο Σωτήρης, η οικογένειά μου, η κοπέλα μου, όλοι με βοηθούν και δεν μπορώ να πω ότι νιώθω μειονεκτικά.
Υπήρξαν φορές από τη στιγμή που ξεκίνησες που σκέφτηκες να τα παρατήσεις;
Αυτό μπορεί να το πει καλύτερα ο Σωτήρης, γιατί ως Έλληνες αθλητές πολλές φορές έχουμε μπει στη σκέψη να τα παρατήσουμε καθώς δεν υπάρχει η ανάλογη στήριξη. Προπονούμαστε σε άθλιες συνθήκες συγκριτικά με τους αθλητές του εξωτερικού και δεν υπάρχει η οικονομική και υλική στήριξη που θα θέλαμε. Το πρωί όμως ξυπνάμε, καβαλάμε το ποδήλατο και τα ξεχνάμε όλα.
Αν δεν είχες ασχοληθεί με τον αθλητισμό, τι θα ήθελες να κάνεις;
Από μικρός είμαι στον αθλητισμό έχοντας περάσει από πολλά αθλήματα και δεν έχω σκεφτεί τι άλλο θα μπορούσα να κάνω. Σίγουρα αν ήμουν αρτιμελής θα μου άρεσε να είμαι οδηγός αγώνων σε μηχανοκίνητο αθλητισμό, μου αρέσουν πολύ αυτά.
Αν μπορούσες να γυρίσεις το χρόνο πίσω, θα άλλαζες κάτι στην αθλητική σου πορεία;
Το μόνο που θα άλλαζα θα ήταν σίγουρα να μπορούσα να βρω έναν τρόπο να υπάρχουν καλύτερες συνθήκες και να έχουμε καλύτερο εξοπλισμό. Το ποδήλατο που προπονούμαστε εδώ στο ΟΑΚΑ το έχει επιμεληθεί εξ ολοκλήρου ο Σωτήρης μαζί με τον προπονητή μας, κ. Γιάννη Καριπίδη. Τον εξοπλισμό ή τα ρούχα τα πληρώνουμε συνήθως εμείς και ενίοτε έχουμε κάποιες μικρές βοήθειες. Η ομοσπονδία, βέβαια, όσο μπορεί θα καλύψει κάποιο ταξίδι και κάποια προετοιμασία. Πλέον με τη νέα κυβέρνηση, όμως τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα και βλέπουμε μεγάλη βελτίωση. Πέρα απο αυτά όμως δεν θα άλλαζα τίποτα, ούτε μια μέρα από αυτά που έχουμε περάσει εδώ μέσα με τον Σωτήρη γιατί όλα αυτά μας έχουν κάνει πιο δυνατούς.
Αν έπρεπε να περιγράψεις την πορεία σου στον αθλητισμό με μια λέξη, ποια λέξη θα χρησιμοποιούσες;
Θα έλεγα τρέλα. Γιατί αυτό εδώ μέσα θέλει τρέλα, θέλει τρικυμία που λέμε στο μυαλό γιατί είναι κάτι το απίστευτο. Η αδρεναλίνη και ο ανταγωνισμός ανεβαίνουν στα ύψη και όποιος δεν το δοκιμάσει δεν μπορεί να καταλάβει τι εννοώ.
Θα ήθελες να δώσεις ένα μήνυμα αισιοδοξίας σε νέα άτομα που διστάζουν να ακολουθήσουν το όνειρό τους λόγω μιας αναπηρίας;
Ίσως ακουστεί γραφικό, αλλά θα τους συμβούλευα να μην τα παρατάνε. Η ζωή είναι εκεί έξω και σε περιμένει, δεν θα κάτσει να σου χτυπήσει την πόρτα. Εσύ πρέπει να κυνηγήσεις τη ζωή και να την καθορίσεις. Καλό είναι να μην την αφήσεις να σε καθορίσει και να μην αφήσεις τους γύρω σου να σε καθορίσουν. Πρέπει να σταθείς στα πόδια σου, να είσαι αυτός που είσαι και να παλεύεις για αυτά που θέλεις. Είναι σημαντικό να αποδέχεσαι τον εαυτό σου και να παλεύεις με αυτά που έχεις, δεν μπορείς να κάνεις κάτι να το αλλάξεις.
Συνέντευξη στην Κατερίνα Ματέρη
Από την πρώτη στιγμή που μπήκαμε στο στάδιο μέχρι να φύγουμε ο Χρήστος, ο Σωτήρης και ο κ. Γιάννης μας έκαναν να νιώσουμε σαν το σπίτι μας. Καθ’ όλη τη διάρκεια της συζήτησής μου με τον Χρήστο, εκείνος δεν έχασε το χαμόγελο του ούτε μια στιγμή. Και για αυτόν ακριβώς τον λόγο του είμαι ευγνώμων. Όχι μόνο γιατί δέχτηκε να μου παραχωρήσει αυτή τη συνέντευξη, που είναι και η πρώτη μου, αλλά και γιατί μέσα από εκείνον είδα τον κόσμο με άλλα μάτια και αναθεώρησα πολλά πράγματα στη ζωή μου.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του BestNews στο Google News
