Τον ξεχωρίσαμε μέσα από την συμμετοχή του στην επιτυχημένη σειρά του ANT1 «Κάτι χωρισμένα παλικάρια»! Αμέσως καταλάβαμε ότι ο Γιώργης Κοντοπόδης ήρθε για να μείνει και να μας χαρίσει απίστευτες στιγμές γέλιου! Ανυπομονούμε να τον δούμε και σε δράμα.
Ο ηθοποιός με τη χαρακτηριστική κρητική προφορά πρωταγωνιστεί σε δύο παραστάσεις στο θέατρο αυτήν την περίοδο και μας αποκαλύπτει τα μελλοντικά του σχέδια.
Η θεατρική παράσταση «Ελεύθερο ζευγάρι» μετράει έξι χρόνια! Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της; Θα κάνετε περιοδείες στην Ελλάδα και θα την ξαναδούμε την επόμενη σεζόν για άλλη μια χρονιά στην Αθήνα;
Το να περιγράψω το πόσο υπέροχο είναι να παίζεις σε μία παράσταση για έξι χρόνια και να συνεχίζει να έχει κόσμο, νομίζω δεν είναι τόσο εύκολο!!! Το ελεύθερο ζευγάρι είναι ένα έργο το οποίο μου έχει προσφέρει πάρα πάρα πάρα πολλά πράγματα και παρότι ολοκληρώσε τις παραστάσεις του το Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2020, είναι ένα έργο με το οποίο θεωρώ δεν πρόκειται να κλείσω ποτέ! Κάποια στιγμή θα επαναληφθεί. Ήδη όντως έχουν γίνει κάποιες κρούσεις από δήμους εκτός Αττικής για να πραγματοποιήσουμε παραστάσεις το καλοκαίρι, οπότε απλά θα πω ότι κάνουμε ακόμα μία παύση αυτή τη φορά ίσως μεγαλύτερη μέχρι να ξανασυναντηθούμε.
Συμμετέχεις και σ άλλες παραστάσεις όμως…
Ερχόμενος στις άλλες δύο παραστάσεις που παίζονται στο θέατρο Μπέλλος στις οποίες συμμετέχω… ως προς το «Αμόρε Τρίο» νομίζω αυτό που αρέσει στον κόσμο είναι ότι σαν να βλέπει παλιά ταινία του ελληνικού κινηματογράφου, αυτές τις όμορφες κωμωδίες που εμπεριέχουν και έρωτα, μία εποχή λίγο πιο αγνή – πιο αθώα από το μετρ του είδους Κώστα Παπαπέτρο και πραγματικά είναι ένας ακόμα λόγος για να πιστεύω ότι οι θεατές θέλουν να βλέπουν πράγματα που τους λείπουν. Τον έρωτα, τα αταίριαστα που έλκονται και σαφέστατα το γέλιο!
Και καταλήγοντας στο υπέροχο έργο του Αντώνη Τσιπιανίτη « Όταν πεθάνω θάψτε με στο facebook» το οποίο παίζεται για δεύτερη χρονιά και έχει μία διαρκώς ανοδική πορεία προσέλευσης θεατών, ένα έργο το οποίο είναι τόσο ρεαλιστικό, πραγματικές φορές ξεχνάς ότι είναι θεατρική παράσταση και νομίζω ότι είναι η πραγματικότητα μας, η ίδια μας η ζωή. Η σχέση μας με αυτήν την παράμετρο που έχει μπει τα τελευταία χρόνια, που ονομάζεται facebook, η καθημερινότητά μας, τα λάθη που κάνουμε, τα συν που μας έχει προσφέρει. Είναι ένα έργο το οποίο αν το δει κάποιος πέραν του ότι θα διασκεδάσει γιατί έχει πάρα πολλά κωμικά στοιχεία, νομίζω θα συνειδητοποιήσει και απόλυτα πως πρέπει να χειρίζεται αυτό το μέσον, το οποίο ναι μεν είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας πλέον αλλά μπορεί και να αποβεί καταστροφικό η πάρα πολύ χρήσιμο. Δεν είναι τυχαίο ότι η συγκεκριμένη παράσταση έχει στην πλειοψηφία του νεαρό κοινό.
Με δυο λόγια για να συνοψίσω… είναι μία πλήρης μέχρι στιγμής θεατρική σεζόν με διαφορετικά είδη θεάτρου που μόνο χαρά μπορεί να μου φέρει!
Είσαι υπέρ των ελεύθερων σχέσεων;
Το τεράστιο αστείο είναι ότι είμαι εντελώς τελείως -και πιο πολύ δεν γίνεται- κατά των ελευθέρων σχέσεων! Είναι ένα είδος που ποτέ δεν μου πήγε, παρότι κάποια στιγμή σκέφτηκα να το δοκιμάσω… αφού είναι και μόδα της εποχής, αλλά πολύ γρήγορα επανήλθα στην αρχική μου σκέψη, δηλαδή αυτή της απόρριψης αυτής της ιδέας!!! Δεν ταιριάζουν σε όλους τους ανθρώπους όλα τα μοτίβα. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι είναι κατακριτέο το ότι σε κάποιους ταιριάζουν. Το θέμα είναι να περνάμε όμορφα και να είμαστε χαρούμενοι με τις επιλογές μας. Αν η επιλογή μας λέγεται ελεύθερη ή μονογαμική ή πολυγαμική ή οτιδήποτε σχέση και αν είμαστε χαρούμενοι με αυτό και κοιμόμαστε ήρεμοι τα βράδια, τότε δεν υφίσταται θέμα συζήτησης. Απλά ως προς εμένα, η έννοια της ελεύθερης σχέσης είναι κάτι το οποίο παραμένει στα πλαίσια ενός έργου – παράστασης!
Θα σε δούμε σε δράμα;
Και φτάνει η στιγμή για τη «Σκιά του Μαρτ» ! Ένα υπέροχο κείμενο του Σουηδού συγγραφέα Stig Dagerman με το οποίο συναντήθηκα στα χρόνια της δραματικής σχολής και το οποίο ερωτεύτηκα από τότε. Και είναι βαθιά πεποίθηση μου ότι με όλους τους μεγάλους έρωτες συναντιέσαι όταν είναι η ώρα και η κατάλληλη στιγμή. Το έργο αυτό κάνει πρεμιέρα στα μέσα Φεβρουαρίου πάντα με τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Αλέξανδρου Λιακόπουλου, την Τζένη Ζαχαροπούλου στο ρόλο της μητέρας, τη Σωτηρία Χρυσικοπούλου με την οποία συνεργάζομαι για πρώτη φορά καθώς και το Μάκη Κατσάνεα. Δεν ξέρω τι να πρωτοπώ για αυτό το έργο πέραν του ότι είχε ανέβει στο παρελθόν από το Απλό θέατρο και τον Μιχαήλ Μαρμάρινο. Αληθινά δεν ξέρω τι να πρωτοπώ γιατί είναι ένα έργο το οποίο έχω ανάγκη στη σφαίρα του ιδεατού και νιώθω τεράστια ευτυχία που πλησιάζει η πρεμιέρα του.
Αυτό που όλοι αναρωτιούνται είναι το πώς θα είμαι σε έναν τόσο δραματικό ρόλο, καθώς έχουν συνηθίσει από μένα ως επί το πλείστων να βλέπουν κωμωδίες, αλλά αυτό είναι ένα κόμμα δέλεαρ για την παρουσίαση της παράστασης!!!!
Είναι κάποια πράγματα, κάποιοι ρόλοι με τους οποίους είναι γραφτό να συναντηθείς και ο Γκάμπριελ ο ήρωας που παίζω στο έργο είναι ένας τέτοιος ρόλος… Το τι, το πώς και το γιατί θα το μάθουμε όλοι μαζί από τις 15 Φεβρουαρίου.
Η κριτική προφορά είναι πηγαία και στην καθημερινότητά σου ή τη χρησιμοποιείς για τις ανάγκες των ρόλων;
Γελάω πάρα πολύ όταν με σταματάει κόσμος είτε στο δρόμο είτε στο θέατρο και μου λέει μα δεν μιλάτε κρητικά! Η Κρητική προφορά είναι κάτι που υπάρχει στα ακούσματα μου καθώς οι γονείς μου μένουν στο Ηράκλειο της Κρήτης, έχω μεγαλώσει εκεί αλλά δεν μίλαγα ποτέ μου έτσι. Μπήκα στη διαδικασία να θυμηθώ Κρητικές λέξεις και να ανακαλέσω την όποια προφορά θα μπορούσα να είχα μικρός, όταν άρχισαν οι πρόβες για το «Ελεύθερο ζευγάρι» και όταν ο Αλέξανδρος ο Λιακόπουλος μου ζήτησε να κάνω τον ήρωα κρητικό, στη συνέχεια ήρθαν τα «Κάτι χωρισμένα παλικάρια» εξαιτίας του «Ελεύθερου ζευγαριού» και ο κρητικός αυτός χαρακτήρας έγινε γνωστός και στο ευρύ κοινό!!! Για μένα αυτό που κάνει ιδιαίτερα αγαπητό τόσο το όνειρο του ζευγαριού όσο και τον Άγγελο των παλικαριών που παίζονται ακόμα, δεν είναι τόσο η Κρητική προφορά… γιατί αν το καλοσκεφτούμε κρητικούς χαρακτήρες έχουμε ξαναδεί και στο θέατρο αλλά και σε πολλά σίριαλ πριν τα παλικάρια. Αυτό το οποίο νομίζω έκανε ιδιαίτερους αυτούς τους δύο χαρακτήρες, είναι ότι εγώ τους κρητικούς τους έχω μέσα στο μυαλό μου ως βαθιά καλοσύνη τους ανθρώπους και αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό το οποίο θέλησα να δώσω και στον ήρωα του ελεύθερου ζευγαριού και στον ήρωα των χωρισμένων παλικαριών, Οπότε νομίζω αυτή η βαθιά καλοσύνη που έχουν και οι δύο μαζί, με την όποια τρέλα, είναι που αγάπησε ο κόσμος και όχι τόσο ίσως η κρητική προφορά!
Περιμέναμε ότι θα σε βλέπαμε στο YFSF! Στεναχωρήθηκες τελικά που δεν θα συμμετέχεις;
Πάντα έλεγα και συνεχίζω να λέω πως ότι είναι να γίνει γίνεται αν πρέπει να γίνει τη στιγμή που πρέπει να γίνει. Προφανώς δεν ήταν η στιγμή που έπρεπε να γίνει το Your face sounds familiar τουλάχιστον με δική μου συμμετοχή. Είναι κάτι το οποίο όταν έγινε η πρόταση από τον ΑΝΤ1 σκέφτηκα ότι μου άρεσε! Μπήκα στη διαδικασία του πως θα ήταν να το κάνω, αλλά το γεγονός ότι δεν προέκυψε… όχι δεν με στενοχώρησε. Προφανώς δεν προέκυψε γιατί δεν έπρεπε, άρα δεν θα έκανε καλό ούτε στην εκπομπή ούτε σε μένα. Υπάρχουν άλλα πράγματα τα οποία περιμένουν τη σειρά τους να έρθουν και θα έρθουν, όταν πρέπει και αν πρέπει. Αυτό είναι μία στάση ζωής την οποία δεν προδίδω πότε.
Διδάσκεις στη Δραματική Σχολή Ίασμος. Πόσο μεγάλη ευθύνη είναι να «πλάθετε» ηθοποιούς;
Είναι η δεύτερη χρονιά που ανήκω στην οικογένεια του Ιάσμου, όπως συνηθίζει να λέει ο Σταύρος Βελής – ο ιδιοκτήτης και είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενος. Η διδασκαλία είναι κάτι που λάτρεψα πριν καν το ξεκινήσω. Και μόνο ως σκέψη η αποδοχή από τους μαθητές, μου έδωσε ένα λόγο παραπάνω να το συνεχίσω. Αυτό το οποίο έχω ξεκάθαρο στο μυαλό μου είναι ότι δεν είμαι ούτε εγώ, ούτε κανένας ικανός, να κρίνει ποιος θα γίνει ηθοποιός και μόνη μας δουλειά μέσα στην αίθουσα είναι να μεταλαμπαδεύσουμε τις όποιες λίγες ή πολλές γνώσεις μας έχει προσφέρει η σκηνή του θεάτρου με απόλυτο σεβασμό απέναντι στα παιδιά τα οποία έρχονται και αφιερώνουν το χρόνο τους για να μας ακούσουν. Η ευθύνη όντως είναι τεράστια και αυτό πρέπει να το ξέρουμε όλοι οι άνθρωποι που διδάσκουμε, γιατί υπάρχουν μαθητές οι οποίοι μας ακολουθούν, μας πιστεύουν από λίγο έως απόλυτα και αυτό το οποίο πρέπει να έχουμε ξεκάθαρο όταν μπαίνουμε για μάθημα είναι θεωρώ ότι αφήνουμε έξω από την αίθουσα τα προσωπικά μας θέματα και να κρατάμε μόνο τα καλά και τα όσα πιστεύουμε ότι θα προσφέρουν κάτι σε αυτά τα παιδιά. Με μοναδικό γνώμονα αυτά μπαίνω κάθε εβδομάδα στο μάθημά μου και προσπαθώ να κάνω το δυνατόν καλύτερο! Το αν το πετυχαίνω νομίζω μόνο οι μαθητές μπορούν να σας το πουν…
*Συνέντευξη στη Χρύσα Σαραντοπούλου
Δείτε ακόμη:
Είδαμε το «Ελεύθερο ζευγάρι» και γελάσαμε πολύ!
