Ισραήλ: 76 χρόνια από την ίδρυση του εβραϊκού κράτους

Σαν σήμερα, πριν από 76 χρόνια, στις 14 Μαΐου του 1948, ο Νταβίντ Μπεν Γκουριόν ανακοινώνει την ίδρυση του ενός και μοναδικού εβραϊκού κράτους στον κόσμο, του Κράτους του Ισραήλ.

“Od lo avda tikvateinu, Hatikvah bat shnot alpayim”. Ο εβραϊκός λαός, δεν έχασε ποτέ την ελπίδα του και μετά από 2000 χρόνια, γύρισε σπίτι του, στο Ισραήλ.

Γράφει ο Σάκης Θεοδωρόπουλος

Το Κράτος του Ισραήλ, ιδρύθηκε με σκοπό να αποτελέσει εθνική εστία, όλων όσων απανταχού Εβραίων, ήθελαν να πολιτογραφηθούν πολίτες του, από όπου κι αν προέρχονται.

Σαν σήμερα, πριν από 76 χρόνια, στις 14 Μαΐου του 1948, μια ημέρα προτού λήξει η Βρετανική Εντολή για την Παλαιστίνη, ο Νταβίντ Μπεν Γκουριόν ανακοινώνει την ίδρυση του ενός και μοναδικού εβραϊκού κράτους στον κόσμο, του Κράτους του Ισραήλ.

Χιλιάδες άνθρωποι, είχαν συγκεντρωθεί έξω από το μουσείο του Τελ Αβίβ, άλλοι τόσοι άκουγαν την ομιλία από το ραδιόφωνο. Η αγωνία ήταν μεγάλη !!! Κανείς δεν μπορούσε να το πιστέψει, ότι θα γίνει ένα κράτος, στο οποίο οι Εβραίοι, θα είναι η πλειονότητα του πληθυσμού. Ήταν ένα όνειρο, που έγινε πραγματικότητα, ήταν μια ελπίδα που διήρκησε 2000 χρόνια και δεν χάθηκε ποτέ. Τελικά, οι προσευχές των Εβραίων στη Διασπορά, για την επιστροφή στην Σιών, έπιασαν τόπο !!!

Από τη Χαναάν, στη Διασπορά

Οι Εβραίοι, ζούσαν στην περιοχή του σημερινού Ισραήλ, επί πολλές χιλιάδες χρόνια, κυρίως από τα χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης, όταν ο Αβραάμ υπάκουσε στην εντολή του Θεού και μετοίκησε στη Χαναάν. Από τον εγγονό του Αβραάμ, τον Ιακώβ, ο οποίος ονομάστηκε Ισραήλ, προήλθαν οι λεγόμενες 12 φυλές του Ισραήλ.

Οι Ισραηλίτες, θα περάσουν εξόριστοι στους Αιγύπτιους και θα γίνουν σκλάβοι του Φαραώ για πολλά χρόνια. Ο Μωυσής, θα ηγηθεί την εκστρατεία εναντίον του Φαραώ και θα απελευθερώσει το λαό του, περνώντας τους απέναντι, προς τη Γη της Επαγγελίας. Αυτή ήταν η λεγόμενη Έξοδος των Ισραηλιτών και ως ανάμνησή της, είναι η γιορτή του εβραϊκού Πάσχα ή Πεσάχ, που κατά λέξη σημαίνει Πέρασμα.

Το 1003 π.Χ., έχουμε το πρώτο εβραϊκό κράτος, στην ιστορία, την Ηνωμένη Μοναρχία του Ισραήλ . Βασιλιάς έγινε ο Δαβίδ, ο οποίος το 1000 π.Χ., έκανε την Ιερουσαλήμ, πρωτεύουσα του κράτους του. Ο γιος του, ο Σολομώντας, σε αυτή την πόλη θα χτίσει το Ναό της Ιερουσαλήμ.

Μετά το θάνατο του Σολομώντα, η Ηνωμένη Μοναρχία, καταλύεται και χωρίζεται στα δύο: Το βόρειο τμήμα, το βασίλειο του Ισραήλ, καταλύθηκε από τους Ασσύριους το 722 π.Χ. και το νότιο τμήμα, το βασίλειο του Ιούδα, καταλύθηκε από τους Βαβυλώνιους το 587 π.Χ. Ο Ναβουχοδονόσορας , πολιορκεί και καταστρέφει την Ιερουσαλήμ, ενώ ο Ναός του Σολομώντα, θα λεηλατηθεί και θα καεί ολοσχερώς. Οι Ισραηλίτες, θα ξανά εξοριστούν, αυτή τη φορά στη Βαβυλώνα και έμειναν εκεί 48 χρόνια (586-538 π.Χ.).

Οι Πέρσες, υπό την ηγεσία του Κύρου, θα κυριεύσουν τους Βαβυλωνίους και θα βοηθήσουν τους Ισραηλίτες, να γυρίσουν πίσω στην πατρίδα τους, μετά από σχεδόν 50 χρόνια εξορίας, στη Βαβυλώνα. Όταν θα επιστρέψουν, ξεκίνησαν να ξανά χτίζουν το Ναό του Σολομώντα, ο οποίος είχε καταστραφεί. Τα απομεινάρια του Δεύτερου Ναού, αποτελούν το σημερινό Τείχος των Δακρύων (Κότελ στα εβραϊκά), το οποίο είναι το ιερότερο μέρος για τους Εβραίους απανταχού.

Ακολούθησαν, οι Έλληνες, οι οποίοι θα προσπαθήσουν να προσυλητίσουν τους Ισραηλίτες, στον πολυθεϊσμό και την ελληνική κουλτούρα. Η εξέγερση των Μακκαβαίων (167-160 π.Χ.), θα δώσει τέλος στα σενάρια του προσυλητισμού και οι Ισραηλίτες, θα μείνουν πιστοί στον μονοθεϊσμό.

Τελευταίο φύλο, που θα επηρεάσει τους Ισραηλίτες, είναι οι Ρωμαίοι, οι οποίοι ζούσαν στην περιοχή, ακόμα και στα χρόνια του Χριστού. Το 66 μ.Χ., οι Εβραίοι προσπαθώντας να υπερασπιστούν τη γη τους και τη θρησκεία τους, ξεκίνησαν αντίσταση, εναντίον της Ρώμης. Οι Ρωμαίοι, θα καταστρέψουν ολοκληρωτικά το Ναό του Σολομώντα, το 70 μ.Χ. και την Ιερουσαλήμ. Στον τελευταίο ιουδαϊκο-ρωμαϊκό πόλεμο, το 133 μ.Χ., στην μάχη του Μπαρ Κομπχά, οι Ρωμαίοι νικούν και οι Εβραίοι εξορίζονται οριστικά. Τότε, ξεκινάνε οι περιπλανήσεις τους, στη Διασπορά, μακριά από την πατρίδα τους.

Οι δυσκολίες της Διασποράς

Στη Διασπορά, οι Εβραίοι όντας απάτριδες, αντιμετώπισαν πολλά προβλήματα για την καταγωγή τους και τη θρησκεία τους. Η Δύση, ως χριστιανική ήπειρος, κατηγορούσε τους Εβραίους, ως σταυρωτές του Χριστού και η δε Ανατολή, ως επί το πλείστον μουσουλμανική, τους θεωρούσαν άπιστους και ειδολωλάτρες της Μεδίνας, που σχεδίαζαν τη δολοφονία του Προφήτη Μωάμεθ.

Ο ρατσισμός, οι βίαιοι διωγμοί, τα πογκρόμ, οι εξορίες και οι μαζικές εξοντώσεις, μεγάλωναν τα ποσοστά αντισημιτισμού και η ανάγκη ίδρυσης ενός εβραϊκού κράτους μεγάλωνε όλο και περισσότερο. Ήδη από τον 15ο αιώνα μ.Χ., καθώς οι Εβραίοι εξορίστηκαν από την Ισπανία, άρχισαν να μεταναστεύουν μακριά από την Ισπανία. Ένα μεγάλο ποσοστό μετανάστευσε στον ελλαδικό χώρο και μια μικρή μειοψηφία, μετανάστευσε στην Παλαιστίνη.

Ο Εθνικός Ύμνος του Ισραήλ

Σε κάθε τους γιορτή, οι Εβραίοι, προσεύχονταν και ήλπιζαν ότι μια μέρα, θα ξαναγυρίσουν πίσω στην Ιερουσαλήμ. 2000 χρόνια, περίμεναν αυτή την ελπίδα και αυτή δεν χάθηκε ποτέ. Ο εθνικός ύμνος του Ισραήλ, λέγεται “Χατικβά” και γράφτηκε στην Ουκρανία, με αρχικό τίτλο “Tikvateinu”, δηλαδή “Η ελπίδα δεν χάθηκε”.  Στα εβραϊκά, Χατικβά σημαίνει “Η Ελπίδα” και συμβολίζει την επί 2000 ετών ελπίδα του εβραϊκού λαού, να γυρίσει, στο σπίτι του, τη γη της Σιών και της Ιερουσαλήμ. 

Ακούστε τον εθνικό ύμνο του Ισραήλ:

Το κίνημα του Σιωνισμού

Ο αντισημιτισμός κινούταν σε υψηλά επίπεδα στην Ευρώπη. Οι Εβραίοι υπέστησαν τα μεγαλύτερα πογκρόμ στην ιστορία τους, ειδικότερα στην Ανατολική Ευρώπη. Στα τέλη του 19ου αιώνα μ.Χ., ο Ουγγρο-εβραίος δημοσιογράφος, Θεόδωρος Χερτζλ, έγραφε στο βιβλίο του με τίτλο “Το Εβραϊκό Κράτος” ότι το εβραϊκό ζήτημα εξακολουθεί να υφίσταται οπουδήποτε και ότι οι Εβραίοι ζουν σε αισθητούς αριθμούς, κάνοντας έκκληση πως είναι πολύ σημαντική η ίδρυση ενός εβραϊκού κράτους. Αυτό το κίνημα, ονομάστηκε Σιωνισμός και φέρει το όνομα του από τη Σιών, που είναι συνώνυμο με την Ιερουσαλήμ, κατά την Τορά. Επίσης, αναβιώθηκε η εβραϊκή γλώσσα, η οποία είχε εξαφανιστεί και δεν μιλιόταν από κανέναν, παρά μόνο στα θρησκευτικά κείμενα.

Το πρώτο Σιωνιστικό Συνέδριο

Το 1897, στη Βασιλεία της Ελβετίας, λαμβάνει χώρα το πρώτο Σιωνιστικό Συνέδριο, υπό την προεδρία του Χερτζλ. Με το σιωνιστικό κίνημα, οι Εβραίοι αποκτούν πατρίδα, εθνική συνείδηση και γλώσσα, έπειτα από 2000 χρόνια. Παράλληλα, ξεκίνησε και η πρώτη μαζική μετανάστευση Εβραίων στην Παλαιστίνη, αυτό που στα εβραϊκά λέγεται Αλιγιά , δηλαδή η μετάβαση από τη Διασπορά, προς την Γη του Ισραήλ. Το 1950, ο Νόμος της Επιστροφής, έγινε επίσημος νόμος του ισραηλινού κράτους και πάνω από 3 εκατομμύρια Εβραίοι, έχουν μεταναστεύσει στο Ισραήλ.

Η Διακήρυξη του Μπάλφουρ και η διχοτόμηση της Παλαιστίνης

Αφού έπεσε η Οθωμανική Αυτοκρατορία, όλα τα κράτη της Μέσης Ανατολής, εξεγέρθηκαν εναντίον των Τούρκων και μετά έγιναν προτεκτοράτα της Κοινωνίας των Εθνών. Η Αίγυπτος, η Ιορδανία και το Ιράκ έγιναν βρετανικές αποικίες, ενώ ο Λίβανος και η Συρία γαλλικές. Η περιοχή της Παλαιστίνης, πέρασε στα χέρια των Βρετανών, και έγινε προτεκτοράτο, με όνομα: Βρετανική Εντολή για την Παλαιστίνη. Ο Λόρδος Άρθουρ Μπάλφουρ, εκμεταλλευόμενος τη Βρετανική Εντολή, υπογράφει την ομώνυμη διακήρυξη, η οποία προβλέπει την ίδρυση ενός εβραϊκού κράτους, στην Παλαιστίνη, βασιζόμενο στις αρχές του Σιωνισμού. Στην περιοχή εκείνη, ζούσαν 590.000 Εβραίοι και 1.320.000 Άραβες.

Στις 29 Νοεμβρίου 1947, με την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας 181, η Βρετανική Παλαιστίνη διχοτομήθηκε σε ένα αραβικό και ένα εβραϊκό κράτος, με την Ιερουσαλήμ, να είναι μια διεθνής πόλη και για τους δύο λαούς, υπό τον έλεγχο των Ηνωμένων Εθνών. Οι Εβραίοι δέχθηκαν την πρόταση και έκαναν το κράτος τους, ενώ οι Άραβες αρνήθηκαν και άρχισαν να διαμαρτύρονται βίαια εναντίον των Εβραίων μεταναστών, που είχαν ήδη εποικήσει στην Βρετανική Παλαιστίνη.

Η ανεξαρτησία του 1948

14 Μαΐου του 1948, στις 4 το απόγευμα στο μουσείο του Τελ Αβίβ, ο πρώτος πρωθυπουργός, Νταβίντ Μπεν Γκουριόν, ανακοινώνει την ίδρυση του Κράτους του Ισραήλ, λέγοντας:

“Αυτό το δικαίωμα, είναι το φυσικό δικαίωμα του εβραϊκού λαού να είναι κύριος της μοίρας του, όπως όλα τα άλλα έθνη, στο δικό του κυρίαρχο κράτος. Αυτό θα ανοίξει τις πύλες της πατρίδας της σε κάθε Εβραίο και θα δώσει στον εβραϊκό λαό, καθεστώς ίσων δικαιωμάτων, μεταξύ άλλων εθνών. Κι εμείς, τα μέλη του λαϊκού συμβουλίου, εκπρόσωποι της εβραϊκής κοινότητας της Eretz Israel και του σιωνιστικού κινήματος, είμαστε εδώ συγκεντρωμένοι για τον τερματισμό της Βρετανικής Εντολής επί της Eretz Israel και λόγω του φυσικού μας και ιστορικού μας δικαιώματος και επί της ισχύος του ψηφίσματος της γενικής συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, ανακοινώνουμε την ίδρυση εβραϊκού κράτους στην Eretz Israel, που θα είναι γνωστό ως το Κράτος του Ισραήλ”.

Δείτε εδώ ένα απόσπασμα από την διακήρυξης της ανεξαρτησίας, από τον Νταβίντ Μπεν Γκουριόν:

Χαρούμενα 76α γενέθλια Ισραήλ !!! Hag Atzmaut Sameach Yisrael !!!

Γράφει: Ο Σάκης Θεοδωρόπουλος