Στους κατοίκους και τους επισκέπτες της Αθήνας παραδίδεται σήμερα το βράδυ, στο σύνολό της, η πλατεία Ομονοίας.
Η πλατεία Ομονοίας ανακατασκευάστηκε ριζικά με χορηγίες ιδιωτών, αποκτώντας και πάλι το εμβληματικό της συντριβάνι, το οποίο έχει τώρα διάμετρο σαράντα μέτρων.
Οι εργασίες είχαν ολοκληρωθεί εδώ και καιρό, αλλά λόγω της καραντίνας δεν είχε αποδοθεί στους πολίτες.
Ήδη από το πρωί, τα προστατευτικά έχουν απομακρυνθεί από το μεγαλύτερο μέρος της πλατείας και συνεργεία του δήμου προβαίνουν στον καθαρισμό της. Το βράδυ, σύμφωνα με πληροφορίες, θα λειτουργήσει -φωταγωγημένο- και το συντριβάνι.
Αν και θυμίζει την παλιά μορφή της, με το συντριβάνι στο κέντρο, η πλατεία δεν είναι κυκλική, καθώς η διάβαση για τους πεζούς που ενώνει την Πανεπιστημίου και την Αγίου Κωνσταντίνου παραμένει. Η ανακαίνιση, κόστους 500.000 ευρώ, αποτελεί δωρεά του Ιδρύματος Αθανασίου Κ. Λασκαρίδη στον Δήμο Αθηναίων.
Σημειώνεται ότι έχει αντικατασταθεί το σύνολο της υπάρχουσας επίστρωσης (επιφάνεια 4.500τμ) με πλάκες ψυχρού υλικού, οι οποίες θα συμβάλλουν στη μείωση της θερμοκρασίας κατά τους θερινούς μήνες, συμβάλλοντας αποφασιστικά και στην περιβαλλοντική αναβάθμιση της πλατείας.
Ιστορική αναδρομή
Σύμφωνα με το πολεοδομικό σχέδιο της Αθήνας των Κλεάνθη και Έντουαρτ Σάουμπερτ, το 1834, ο χώρος προοριζόταν αρχικά για την ανέγερση των Ανακτόρων. Το σχέδιο όμως δεν προχώρησε ποτέ. Το ίδιο έγινε και με το επόμενο σχέδιο του Βαυαρού Λέο φον Κλέντσε, το 1844. Η πρότασή του προέβλεπε τη δημιουργία μιας μικρής κυκλικής πλατείας, με την ονομασία Πλατεία Όθωνος.
Ο χώρος τελικά διαμορφώθηκε σε πλατεία το 1846 και αρχικά πήρε το όνομα Πλατεία Ανακτόρων και στη συνέχεια Πλατεία Όθωνος.
Το 1862 μετονομάσθηκε σε Πλατεία Ομονοίας, όταν στο χώρο αυτό συγκεντρώθηκαν και έδωσαν όρκο “ομονοίας” οι αρχηγοί των αντιπάλων πολιτικών μερίδων.
Το 1895 δημιουργήθηκε ο υπαίθριος σταθμός του τρένου Αθηνών – Πειραιώς. Ο πρώτος σταθμός “Ομόνοια” εγκαινιάστηκε στις 17 Μαΐου (την ίδια ημέρα με τον σταθμό Μοναστηράκι) και ήταν υπαίθριος ημιυπόγειος σταθμός, τύπου ανοικτού ορύγματος, στη διασταύρωση των οδών Λυκούργου και Αθηνάς.
Το 1930 η πλατεία έγινε κυκλική, κατασκευάστηκαν περίπτερα για τους ανθοπώλες και απέκτησε εμπορικό χαρακτήρα.
Η διαρρύθμιση του υπόγειου χώρου έγινε το 1954 με την κατασκευή μιας υπόγειας πλατείας με τράπεζες, καταστήματα και τις πρώτες κυλιόμενες σκάλες ενώ το 1960 μπήκε το εμβληματικό σιντριβάνι.
Το 1988 εγκαταστάθηκε ο γυάλινος “Δρομέας”, έργο του γλύπτη Κώστα Βαρώτσου.
Η τελευταία μεταμόρφωση της πλατείας έγινε την περίοδο πριν από την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.
