Ένα νέο είδος σαυροπόδου – ή δεινοσαύρου με μακρύ λαιμό – έχει περιγραφεί από απολιθώματα που βρέθηκαν στην Ισπανία. Ο τιτανόσαυρος για τον οποίο γίνεται λόγος ονομάστηκε Qunkasaura pintiquiniestra σε μια εργασία που δημοσιεύτηκε στο Communications Biology.
Ο δεινόσαυρος ανακαλύφθηκε στην τοποθεσία απολιθωμάτων Lo Hueco στην κεντρική πόλη Cuenca, περίπου 140 χιλιόμετρα ανατολικά της Μαδρίτης. Περισσότερα από 12.000 θραύσματα απολιθωμάτων έχουν αποκαλυφθεί εκεί από το 2007 κατά τη διάρκεια εργασιών για την εγκατάσταση μιας γραμμής τρένου υψηλής ταχύτητας μεταξύ Μαδρίτης και Λεβάντε.
Ο μερικός σκελετός του Qunkasaura είναι από τα πιο πλήρη απολιθώματα τιτανόσαυρων στην Ευρώπη.
Οι πρόσφατες ανακαλύψεις σαυροπόδων της Ιβηρικής Χερσονήσου περιλαμβάνουν το τεράστιο Garumbatitan morellensis που ανακαλύφθηκε στην ανατολική Ισπανία.
Ο Qunkasaura έζησε περίπου 75 εκατομμύρια χρόνια πριν στην ύστερη Κρητιδική περίοδο (145–66 εκατομμύρια χρόνια πριν). Εκείνη την εποχή, η Ευρώπη ήταν ένα τεράστιο αρχιπέλαγος τροπικών νησιών.
Ο μεγάλος δεινόσαυρος θα είχε ύψος σχεδόν 6 μέτρα. Για προοπτική, μια 16χρονη αρσενική καμηλοπάρδαλη που ονομάζεται Forest στο πρόγραμμα αναπαραγωγής στον ζωολογικό κήπο της Αυστραλίας πιστεύεται ότι είναι η ψηλότερη εν ζωή καμηλοπάρδαλη στα 5,7 μέτρα.
Τα νέα απολιθώματα ανήκουν σε μια ομάδα σαυροπόδων που ονομάζονται σαλτασαυρίδες. Αυτά τα μεγάλα φυτοφάγα διακρίνονται από την πανοπλία τους, συμπεριλαμβανομένων των σκαφών (κοκαλωτά εξωτερικές πλάκες στο δέρμα) που μπορεί να παρείχαν άμυνα έναντι των αρπακτικών.
«Η μελέτη αυτού του δείγματος μας επέτρεψε να αναγνωρίσουμε για πρώτη φορά την παρουσία δύο διακριτών γενεαλογιών σαλτασαυροειδών στην ίδια τοποθεσία απολιθωμάτων», λέει ο επικεφαλής της μελέτης Pedro Mocho από το Πανεπιστήμιο της Λισαβόνας στην Πορτογαλία. «Μία από αυτές τις ομάδες, που ονομάζεται Lirainosaurinae, είναι σχετικά γνωστή στην περιοχή της Ιβηρικής και χαρακτηρίζεται από μικρού και μεσαίου μεγέθους είδη, τα οποία εξελίχθηκαν σε ένα νησιωτικό οικοσύστημα».
«Ωστόσο, το Qunkasaura ανήκει σε μια άλλη ομάδα σαυροπόδων, που αντιπροσωπεύονταν στην Ιβηρική Χερσόνησο από μεσαίου μεγέθους είδη πριν από 73 εκατομμύρια χρόνια. Αυτό μας υποδηλώνει ότι αυτή η γενεαλογία έφτασε στην Ιβηρική Χερσόνησο πολύ αργότερα από άλλες ομάδες δεινοσαύρων».
