Ο φάρος του Αγίου Νικολάου στην Κέα είναι ένας από τους παλαιότερους της Ελλάδας και σύμφωνα με την ιστορία, έχει χτιστεί πάνω στα ερείπια του ναού του Ποσειδώνα.
Βρίσκεται στον όρμο του λιμανιού στο Βουρκάρι και πήρε το όνομά του από το ξωκλήσι του Αγίου Νικολάου που φωτίζει δίπλα του, όπως αναφέρει το PointOfViewGR.
Ο φάρος ήταν επανδρωμένος με πολυπληθές πλήρωμα φαροφυλάκων που τον συντηρούσε και ζούσε στη μικρή παρακείμενη οικία. Το κτίριο είναι μια ισόγειος οικία, αποτελούμενη από δύο υπνοδωμάτια, τραπεζαρία και κουζίνα καλυπτόμενης επιφάνειας 75m².
Ο πύργος είναι λιθόκτιστος εξωτερικός τετράγωνος, εσωτερικός κυκλικός, συνεχόμενος της οικίας ύψους 7 μέτρων. Πλησίον του οικήματος υπάρχουν αποθήκη και WC καλυπτόμενης επιφάνειας 20μ².
Η πρόσβαση γίνεται μέσω ενός χωμάτινου δρόμου μήκους 3,5 χιλιομέτρων που ξεκινάει από τον λιμένα της Κέας με τα τελευταία 500 μέτρα να είναι σε βατό μονοπάτι. Στη θέση που είναι χτισμένος ο φάρος υπήρχε κατά την αρχαιότητα ο ναός του Ποσειδώνα.
Το όνομά του το οφείλει στο μικρό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου που βρίσκεται ακριβώς δίπλα. Με την υπ’ αριθμόν 55258/1223/2.9.2010 απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού, ο φάρος του Αγίου Νικολάου Κέας χαρακτηρίστηκε ως μνημείο και υπάγεται στην κατηγορία περί προστασίας Αρχαιοτήτων.
Έχει συμβάλει στην ανάπτυξη και την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας στην περιοχή, συνδέεται με τη ναυτική παράδοση της Ελλάδας και αποτελεί σημείο αναφοράς για τους ναυτικούς, αλλά και για τους κατοίκους του νησιού.
Ο Λέοντας της Κέας
Απέναντι από την Ιουλίδα, στο δρόμο για την κρήνη του Βενιαμίν, ένα λιοντάρι είναι λαξευμένο στον βράχο του 6ου αιώνα π.Χ. Είναι το εμβληματικό πέτρινο λιοντάρι της Κέας. Έχει μήκος 6 μέτρα και χαμόγελο αινιγματικό, καθώς ατενίζει την Ιουλίδα, τους κατοίκους της οποίας προστάτευε από τις νύμφες εκείνα τα παλιά χρόνια. Πολλοί θρύλοι και παραδόσεις για αυτό το παράξενο πέτρινο άγαλμα κυκλοφορούν ανάμεσα στους κατοίκους του νησιού.
Σύμφωνα με μια από αυτές, όταν οι νύμφες που κατοικούσαν στο μέρος όπου βρίσκεται το λιοντάρι άρχισαν να σκοτώνουν τις γυναίκες, οι κάτοικοι θέλησαν να φύγουν από τον οικισμό. Ένας ιερέας του Δία, παρακάλεσε τον Θεό να τους σώσει και έστειλε ένα λιοντάρι και τους έδιωξε. Στη συνέχεια οι κάτοικοι χάραξαν ένα λιοντάρι σε ένα βράχο, για να το βλέπουν και να φοβούνται οι νύμφες.