Ο πίνακας “Interior of a studio” (Ateljéinteriör) του 1916 είναι της Σουηδής ζωγράφου Sigrid Hjertén και αποτελεί ένα από τα πιο εμβληματικά έργα της, είναι τολμηρό με ζωηρά χρώματα και έχει δώσει τα τελευταία χρόνια αφορμή σε νέες ερμηνείες βασισμένες σε σύγχρονες μελέτες φύλου, αποκαλύπτοντας πληροφορίες για την ιδιωτική ζωή της καλλιτέχνιδας.
Γράφει η Βασιλική Μαλλιαρού
Η Sigrid Hjertén ήταν μοντερνίστρια ζωγράφος και θεωρείται σημαντική προσωπικότητα του σουηδικού μοντερνισμού. Ως ζωγράφος ήταν ιδιαίτερα παραγωγική και πολύ εργατική, αφού είχε συμμετάσχει σε 106 εκθέσεις ζωγραφικής. Η Hjertén πολέμησε για τις προκαταλήψεις της εποχής καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας της. Οι πίνακές της φαίνονται εξαιρετικά προσωπικοί για την εποχή που δημιουργήθηκαν. Σαν ζωγράφος προσπάθησε να βρει μορφές και χρώματα που θα μπορούσαν να μεταδώσουν τα συναισθήματά της.
Η Hjertén εργάστηκε ως καλλιτέχνης για 30 χρόνια, ενώ στα τέλη της δεκαετίας του 1930, διαγνώστηκε με σχιζοφρένεια και νοσηλεύτηκε μόνιμα στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Beckomberga στη Στοκχόλμη, όπου παρέμεινε για το υπόλοιπο της ζωής της. Ύστερα από επιπλοκές στη λοβοτομή, πέθανε στη Στοκχόλμη στις 24 Μαρτίου 1948.
Ο πίνακας “Interior of a studio” αντιπροσωπεύει αρχικά την ίδια την ζωγράφο, καθώς φανερώνει τους ρόλους που διαδραμάτισε ως καλλιτέχνιδα, γυναίκα και μητέρα: διαφορετικές ταυτότητες σε διαφορετικούς κόσμους. Στον πίνακα απεικονίζεται η Hjertén που κάθεται στον καναπέ ανάμεσα σε δύο καλλιτέχνες – τον σύζυγό της, Isaac Grünewald, και, ίσως, τον Einar Jolin – που μιλούν μεταξύ τους πάνω από το κεφάλι της. Τα μεγάλα μπλε μάτια της κοιτούν μακριά. Στο προσκήνιο μια γυναίκα ντυμένη στα μαύρα –ένα εκλεπτυσμένο alter ego– ακουμπάει σε μια ανδρική φιγούρα που μπορεί να είναι ο καλλιτέχνης Nils Dardel. Βλέπουμε και τον γιο της τον Ivàn να ξετρυπώνει από την δεξιά γωνία. Στο βάθος αναδεικνύεται και ένας από τους πίνακες της Hjertén, η Τσιγγάνα (Zigenarkvinna).
Ο πίνακας “Interior of a studio” θίγει τους πολλαπλούς ρόλους που έχουμε ως άνθρωποι στην καθημερινότητα, με ζωντανά χρώματα, εκπνέοντας μία αίσθηση ισορροπίας, παρόλο τις διαφορετικές εκδοχές μας ως γονέας, σύντροφος, φίλος, επαγγελματίας κλπ. Υπενθυμίζοντας την ανάγκη μας να κρατάμε τις ισορροπίες μας ανάμεσα στις υποχρεώσεις που ανακύπτουν από τους ρόλους μας αυτούς.