Ο Paulo Coelho είναι Βραζιλιάνος συγγραφέας που γεννήθηκε στις 24 Αυγούστου 1947 στο Ρίο. Προσγειώθηκε στην παγκόσμια λογοτεχνική σκηνή με τον Αλχημιστή. Σήμερα είναι ένας από τους πιο διαβασμένους και μεταφρασμένους συγγραφείς.
Γράφει η Αθηνά Σκεπασιανού
Τα αποφθέγματά του, βγαλμένα από την ίδια τη ζωή, κάνουν τον γύρο του διαδικτύου. Ακόμη και οι λιγότερο μυημένοι στην λογοτεχνία, έχει τύχει να διαβάσουν ένα απόσπασμα ή ρητό του Coelho. Κανείς δεν μπορεί να μείνει ασυγκίνητος, να μην συμφωνήσει ή και να προβληματιστεί με τη στάση του για την ζωή.
Συχνά, ο Paulo Coelho, επικεντρώνεται στην αισιοδοξία, στην εμπειρία που γίνεται πολύτιμο όπλο απέναντι στις δυσκολίες, στον αυθορμητισμό. Ξεπερνά φόβους, παροτρύνει και ενθαρρύνει τον αναγνώστη να πατήσει γερά στα πόδια του. Να διεκδικήσει, να χάσει και να τσαλακωθεί. Στο τέλος όμως, φυλά μια λύτρωση, τη σοφία της ζωής, τη μετουσίωση του πόνου και την απύθμενη αγάπη.
Αναφέρεται συχνά στο αίσθημα της αγάπης. Αγάπης και εκτίμησης για την ζωή και για τον άνθρωπο. Στοχεύει στην χαρά και την ευλογία για την κάθε μέρα που ζούμε. Τις μικρές στιγμές ευτυχίας που είναι το αλατοπίπερο.
Παροτρύνει, σχεδόν διατάζει με τις ενεργητικές του προστακτικές. Να μας σηκώσει από τη θέση μας και να μην μένουμε θεατές και απαθείς μπροστά στο μεγαλείο της ζωής.
Ρήματα…
Απευθύνεται σε β’ ενικό και με πάσα ειλικρίνεια: Φίλα – Γέλα – Αγάπα – Συγχώρησε.
Ίσως τα σπουδαιότερα ρήματα της γλώσσας μας:
Φίλα τους ανθρώπους που αγαπάς, όσο τους έχεις. Η αφή, είναι η αίσθηση που σε δένει με τον άλλον.
Γέλα, γιατί το γέλιο είναι ζωή. Μη μένεις αμέτοχος. Εκμεταλλεύσου την στιγμή.
Αγάπα, γιατί δεν υπάρχει πιο όμορφο και εκλεπτυσμένο συναίσθημα. Αγάπα πρώτα απ’ όλα εσένα, με τα καλά σου και τα άσχημά σου. Δείξε αγάπη στα σωστά και τα λάθη σου. Στους ανθρώπους, στην ζωή και στην φύση!
Τέλος, συγχώρησε. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη και βαθύτερη ικανοποίηση από την συγχώρεση. Ο πρώτος που κερδίζει είσαι εσύ που συγχωρείς. Εσύ ανακουφίζεσαι, λυτρώνεσαι και απαλλάσσεσαι από κάθε αρνητικό συναίσθημα.
Η μεγαλοψυχία είναι αξιοθαύμαστο συναίσθημα και τυχερός όποιος την βιώνει.
…κι επιρρήματα
Αργά – Αληθινά – Γρήγορα
Τροπικά, για να μας υποδείξει τον τρόπο. Οι γρήγοροι ρυθμοί της ζωής έρχονται σε πλήρη αντίφαση με το φιλί. Θα πρέπει να γίνεται σχεδόν ευλαβικά, χωρίς βιάση και άγχος. Αρκετό τρέξιμο υπάρχει στην καθημερινότητα, ας είναι αυτή η στιγμή τουλάχιστον γαλήνια. Η στιγμή που η μητέρα ή ο πατέρας φιλά το παιδί, η στιγμή που το παιδί φιλά τους γονείς. Η ώρα που οι σύντροφοι ανταλλάσσουν ένα φιλί και ταυτόχρονα πλημμυρίζουν από όμορφα συναισθήματα. Αργά λοιπόν, για να ζούμε…να προλαβαίνουμε να νιώθουμε όλα τα όμορφα και τα σπουδαία.
Αληθινά, γιατί τίποτα το ψεύτικο δεν έχει διάρκεια. Η ειλικρίνεια προς τον εαυτό μας και τους άλλους είναι η σημαντικότερη αποσκευή μας. Ζήσε αληθινά, ανθρώπινα και με σεβασμό.
Και τώρα, η αντίθεση, με το επίρρημα γρήγορα. Επειδή η ζωή είναι μικρή, χρειάζεται και η βιασύνη. Σε πράγματα όμως που θα μας ανακουφίσουν και θα αισθανθούμε καλύτερα με την αλλαγή τους. Εκεί βιαζόμαστε, εκεί πρέπει να είμαστε ανυπόμονοι και να μην χάνουμε χρόνο.
Κι ένα επίθετο για το τέλος…
Τρελός, και ως παρομοίωση, γέλα σαν τρελός. Σαν να μην υπάρχει αύριο και με την καρδιά σου. Το γέλιο που βγαίνει αυθόρμητα, αβίαστα και μας χαλαρώνει. Αυτό το γέλιο είναι ο σκοπός της ζωής με μια δόση…τρέλας!
Διαβάστε Επίσης:
Γράφει η Αθηνά Σκεπασιανού
