Συνέντευξη με τη συγγραφέα του βιβλίου «Το χαμένο εισιτήριο», Φρέγια Σάμπσον

Μάρκος Σεφερλής - Ακυβέρνητο καράβι η πατρίδα μας

Δείτε επίσης

Κατερίνα Ματέρη
Κατερίνα Ματέρη
Γεννήθηκα το 1997 στην Αθήνα αλλά η μεγάλη μου αγάπη είναι το νησί μου, η Κεφαλονιά. Όταν ήμουν μικρή ήθελα να γίνω αεροσυνοδός, μετά δασκάλα, μετά στρατιωτική ψυχολόγος. Αυτό που δεν είχα καταλάβει όμως ήταν ότι μου άρεσε η δημοσιογραφία και η επικοινωνία. Έτσι σπούδασα Επικοινωνία και ΜΜΕ. Μου αρέσει να περπατάω και να ανακαλύπτω γραφικά σοκάκια και μαγαζιά, λατρεύω τα ταξίδια και κρατάω για ενθύμιο εισιτήρια και αποδείξεις απο κάθε προορισμό και ξοδεύω περισσότερα λεφτά από όσα έχω σε βιβλία και σουβενίρ.

Η Φρέγια Σάμπσον εργάζεται ως παραγωγός στην τηλεόραση. Στα διαπιστευτήριά της περιλαμβάνονται δύο σειρές ντοκιμαντέρ για τη βρετανική βασιλική οικογένεια στο BBC και αρκετές ψυχαγωγικές σειρές. Σπούδασε Ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ και το 2018 συμπεριλήφθηκε στη βραχεία λίστα για το Βραβείο Exeter Novel.

Συνέντευξη στην Κατερίνα Ματέρη.

Αφού διαβάσαμε το δεύτερο βιβλίο της Φρέγια Σάμπσον, «Το χαμένο εισιτήριο», ένα μοναδικό feelgood μυθιστόρημα γεμάτο ελπίδα και συγκίνηση, είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τη συγγραφέα. Δείτε παρακάτω όσα μας αποκάλυψε.

1. Τι σας ενέπνευσε να γράψετε την ιστορία του βιβλίου «Το χαμένο εισιτήριο»; Υπήρξε κάποιο γεγονός που λειτούργησε ως έναυσμα;

Όταν έγραφα το πρώτο μου μυθιστόρημα, «Η γυναίκα της βιβλιοθήκης», άκουσα μια καταπληκτική ιστορία για μια 102χρονη γυναίκα που είχε περάσει δεκαετίες αναζητώντας ένα βιβλίο που θυμόταν ότι ο πατέρας της τη διάβαζε ως παιδί. Όταν ανέφερε την αναζήτησή της σε έναν βιβλιοθηκονόμο, όχι μόνο η βιβλιοθηκάριος εντόπισε το βιβλίο, αλλά στη συνέχεια το προσωπικό της βιβλιοθήκης ηχογραφήθηκε εκ περιτροπής να το διαβάζει, ώστε η ηλικιωμένη γυναίκα να το ακούσει για τελευταία φορά. Συγκινήθηκα βαθιά από αυτή την ιστορία και έτσι αποφάσισα να γράψω για μια άλλη ισόβια αναζήτηση και πώς η πράξη καλοσύνης ενός ξένου θα μπορούσε να έχει τεράστιο αντίκτυπο στις ζωές όλων των εμπλεκομένων.

2. Ο 82χρονος Φρανκ πέρασε τα τελευταία 60 χρόνια αναζητώντας την αγάπη της ζωής του, ένα κορίτσι που γνώρισε τυχαία μια μέρα σε ένα λεωφορείο. Πιστεύετε ότι υπάρχει αυτό το είδος αγάπης και αφοσίωσης στις μέρες μας;

Είμαι ρομαντική κατά βάθος, οπότε πρέπει να πιστεύω ότι ναι, υπάρχει! Από τότε που έγραψα το βιβλίο, ήρθαν επίσης σε επαφή μαζί μου αρκετοί άνθρωποι που μοιράστηκαν μαζί μου τις δικές τους υπέροχες ρομαντικές ιστορίες δεύτερης ευκαιρίας, μερικές από τις οποίες διήρκεσαν δεκαετίες.

3. Κάτι που μου άρεσε πολύ ήταν το γεγονός ότι ένας από τους βασικούς χαρακτήρες του βιβλίου, ο Ντίλαν, είναι ένας πανκ νεαρός άνδρας, που τυπικά δεν ταιριάζει στα πρότυπα του κλασικού άντρα που βλέπουμε στα βιβλία. Πώς σας ήρθε η ιδέα για αυτόν τον χαρακτήρα;

Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε ο Ντίλαν! Ζω στο Κάμντεν, όπου διαδραματίζεται το βιβλίο, οπότε το να βλέπω πανκ δεν είναι τόσο ασυνήθιστο για μένα. Αν ποτέ περπατήσετε μέσα από την αγορά του Κάμντεν, τότε είναι βέβαιο ότι θα δείτε ένα ή δύο! Μου άρεσε επίσης η ιδέα να γράψω για ένα πρόσωπο που δεν έμοιαζε με τον κλασικό «ρομαντικό ήρωά», ώστε να κάνω τόσο τον κύριο χαρακτήρα μου όσο και τους αναγνώστες μου να αμφισβητήσουν τις πρώτες τους υποθέσεις σχετικά με το πώς μπορεί να είναι κάποιος με βάση την εμφάνισή του.

4. Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο ήθελα ο Φρανκ να βρει την αγαπημένη του. Το τέλος που διαβάσαμε ήταν στο μυαλό σας από την αρχή ή σκεφτόσασταν κάτι διαφορετικό;

Ήξερα από την αρχή πώς ήθελα να τελειώσει η ιστορία. Στην πραγματικότητα, ο επίλογος ήταν ένα από τα πρώτα κεφάλαια που έγραψα.

Η συγγραφέας, Φρέγια Σάμπσον

5. Ένα από τα θέματα που διερευνάται στο βιβλίο «Το χαμένο εισιτήριο» είναι αυτό της φιλίας και της αλληλεγγύης. Πιστεύετε ότι στην πραγματική ζωή οι άνθρωποι είναι τόσο ευγενικοί και γενναιόδωροι όσο η Λίμπι και ο Ντίλαν;

Νομίζω ότι υπάρχουν σίγουρα άνθρωποι εκεί έξω που είναι πραγματικά ευγενικοί και θέλουν να βοηθήσουν τους άλλους, ακόμα κι αν μερικές φορές είναι δύσκολο να τους δεις όταν όταν παντού βλέπεις ειδήσεις για δυσάρεστα γεγονότα. Σίγουρα, ως αναγνώστρια με ελκύουν βιβλία που εξυμνούν την καλοσύνη και τη συμπόνια της ανθρωπότητας, και έτσι αυτές είναι οι ιστορίες που θέλω να γράψω επίσης.

6. Στο «Χαμένο εισιτήριο» βλέπουμε πώς ένα τυχαίο γεγονός μπορεί να αλλάξει ολόκληρη τη ζωή κάποιου. Πιστεύετε ότι υπήρξε ένα γεγονός που αν δεν είχε συμβεί η παρούσα ζωή σας θα ήταν τελείως διαφορετική;

Λίγο μετά τη γέννηση του γιου μου, τον τάιζα στη μέση της νύχτας ενώ σκρόλαρα ασυνείδητα στο τηλέφωνό μου και έπεσα πάνω σε μια αγγελία για τη σχολή συγγραφής Faber Academy εδώ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το γράψιμο ήταν πάντα κάτι που ονειρευόμουν να κάνω, αλλά ποτέ δεν είχα την αυτοπεποίθηση να το κάνω σοβαρά. Ωστόσο, σε κατάσταση στέρησης ύπνου στις 2 το πρωί, είδα ότι η προθεσμία για το μάθημα ήταν την επόμενη μέρα και έτσι συμπλήρωσα την αίτηση και πάτησα αποστολή. Λίγες εβδομάδες αργότερα μου προσφέρθηκε μια θέση στη σχολή συγγραφής και οκτώ μήνες αργότερα είχα γράψει το πρώτο μου μυθιστόρημα. Και παρόλο που μου αρέσει να πιστεύω ότι θα έδινα πάντα μια ευκαιρία στο γράψιμο κάποια στιγμή, νομίζω ότι υπήρχε κάτι σε εκείνη τη στιγμή της νύχτας, ενώ θήλαζα τον νεογέννητο γιο μου και σκεφτόμουν νέα ξεκινήματα, που άλλαξε την πορεία της ζωής μου.

7. Πώς ξεκίνησε η αγάπη σας για τα βιβλία και ποιο γεγονός έπαιξε ρόλο στην απόφασή σας να γίνετε συγγραφέας;

Η παραπάνω απάντηση τα εξηγεί όλα! Ήμουν πάντα μεγάλη αναγνώστρια και μου άρεσε η δημιουργική γραφή στο σχολείο, αλλά όταν μπήκα στα εικοσί μου έπαθα το λεγόμενο «σύνδρομο του απατεώνα» και έτσι κάθε φορά που προσπαθούσα να γράψω κάτι έχανα την αυτοπεποίθησή μου πολύ γρήγορα και σταματούσα. Μόλις ήμουν 36 ετών, είχα επιτέλους την αυτοπεποίθηση να δεσμευτώ να γράψω ένα ολόκληρο μυθιστόρημα. Και ακόμη και τώρα, ως συγγραφέας, εξακολουθώ να παλεύω με το σύνδρομο του απατεώνα!

8. Γνωρίζω ότι εργάζεστε και ως τηλεοπτικός παραγωγός. Θα θέλατε να δείτε το «Χαμένο Εισιτήριο» στην τηλεόραση ή στον κινηματογράφο;

Ω, θα το λάτρευα! Το υπόβαθρό μου είναι στην τηλεοπτική πραγματικότητα, οπότε δεν θα ήξερα από πού να ξεκινήσω για να κάνω ένα δράμα, αλλά σίγουρα έχω ένα καστ στο μυαλό μου!

9. Έχω διαβάσει ότι είστε λάτρης των βιβλιοθηκών και φαντάζομαι ότι έχετε επισκεφτεί αρκετές. Ποια βιβλιοθήκη θα λέγατε ότι είναι η αγαπημένη σας και γιατί;

Ναι, μου αρέσουν τόσο πολύ οι βιβλιοθήκες που το πρώτο μου μυθιστόρημα, «Η γυναίκα της βιβλιοθήκης», έχει να κάνει με αυτές. Είναι πολύ δύσκολο να διαλέξω μια αγαπημένη, επομένως θα διαλέξω δύο: την τοπική παιδική μου βιβλιοθήκη που πήγαινα κάθε εβδομάδα, η οποία χωρίς αμφιβολία με βοήθησε να γίνω η αναγνώστρια και η συγγραφέας που είμαι σήμερα. Και η Βρετανική Βιβλιοθήκη εδώ στο Λονδίνο, όπου γράφω μεγάλο μέρος των κειμένων μου, γιατί είναι ο πιο φανταστικός χώρος και μου αρέσει να κάθομαι περιτριγυρισμένη από πολύ σοβαρούς ακαδημαϊκούς και φοιτητές ενώ γράφω ιστορίες αγάπης για ανθρώπους στα λεωφορεία!

10. Γράφετε κάποιο βιβλίο αυτή τη στιγμή; Εάν ναι, μπορείτε να μας δώσετε μια ιδέα;

Ναι, γράφω! Το νεότερο μου μυθιστόρημα, «Θορυβώδεις Γείτονες», θα κυκλοφορήσει το 2024 και μιλά για δύο γείτονες σε πόλεμο που πρέπει να ενωθούν για να σώσουν το σπίτι τους και να σταματήσουν έναν επικίνδυνο εγκληματία.

Μπορείτε να βρείτε το βιβλίο της Φρέγια Σάμπσον «Το χαμένο εισιτήριο» που έχει κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Μίνωας εδώ.

Ακολουθήστε την σελίδα μας Bestnews στο Facebook

Ακολουθήστε τις ειδήσεις του BestNews στο Google News

- Advertisement -
- Advertisement -
- Advertisement -
- Advertisement -
- Advertisement -
- Advertisement -

Ο Καιρός

- Advertisement -

Καιρός Αθήνα

Τελευταία Νέα

- Advertisement -

Σας ενδιαφέρουν

- Advertisement -