Γαλλίδα με ελληνικές ρίζες από την πλευρά της μητέρας της, η Ζοέλ Λοπινό επέλεξε να ζήσει και να κάνει καριέρα στην Ελλάδα, τολμώντας να γράφει σε μία γλώσσα που δεν είναι η μητρική της.
Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Γκρενόμπλ και, ερχόμενη στα είκοσί της στην Ελλάδα, συνέχισε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Από τις εκδόσεις Εμπειρία Εκδοτική έχουν κυκλοφορήσει τα βιβλία της: Η aγριλιά, Μια στάλα δηλητήριο, μια στάλα μέλι, Πιάσε τ’ άστρα της ζωής, Το χάδι του ανέμου, Τι ήθελα και παντρεύτηκα!, Η γέφυρα της αγάπης, Το μεγάλο όνειρο, Χάρτινος έρωτας.
Από τις εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν τα βιβλία της: Αυτό το σπίτι είσαι εσύ (2012), Η aγριλιά (2012), Η Ελένη και το τέρας (2014), Μυστικό άρωμα (2015), Το διαμαντένιο σώμα (2016), Πιάσε τ’ άστρα της ζωής (2017), Χάρτινος έρωτας (2018), Η χρυσαλλίδα (2020).
Με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου της βιβλίου «Το νετλέτι», είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί της. Διαβάστε παρακάτω όσα μας αποκάλυψε!
1.Ομολογώ πως δεν συνηθίζω να διαβάζω βιβλία που αναφέρονται στην ιστορία ενός τόπου, αλλά το δικό σας πραγματικά με συνεπήρε. Υπήρξε κάποιο γεγονός που αποτέλεσε έμπνευση για εσάς ώστε να καταγράψετε την ιστορία του τόπου σας;
Αποφάσισα να καταγράψω κάποιες σημαντικές ιστορίες της Κρήτης πριν λησμονηθούν με το διάβα του χρόνου, επειδή θεωρώ χρέος μου να βγουν στην επιφάνεια ώστε να τιμήσω τον τόπο μου και τους ανθρώπους της. Νιώθω απέραντη ευγνωμοσύνη που η Κρήτη με φιλοξενεί εδώ και δέκα χρόνια. Στα Χανιά, βρήκα καλόκαρδους ανθρώπους, μια φύση μαγική, μια ζωή με ανθρώπινους ρυθμούς. Όλα αυτά συντέλεσαν στο να αισθάνομαι επιτέλους ευτυχισμένη και σε αρμονία με την ψυχή μου. Είναι ο τρόπος μου να τα ανταποδώσω με ευγνωμοσύνη.
2. Πόσο εύκολο ήταν αυτό το ταξίδι στην ιστορία της Κρήτης; Υπήρξαν στιγμές που δυσκολευτήκατε στην εύρεση πληροφοριών, κι αν ναι πώς το αντιμετωπίσατε; Σκεφτήκατε κάποια στιγμή να εγκαταλείψετε την προσπάθεια;
Έβαλα ένα τεράστιο στοίχημα με τον εαυτό μου γράφοντας «Το Νετλέτι»! Είναι το πρώτο μου «καθαρά» ιστορικό βιβλίο και απαίτησε πάρα πολύ μελέτη από μένα. Την Ιστορία της Κρήτης δεν την γνώριζα καλά καθώς γεννήθηκα και σπούδασα στη Γαλλία και αυτό γέννησε μια τεράστια ανασφάλεια μέσα μου. Δεν ήθελα να κατηγορηθώ για παραποίηση της Ιστορίας ή κάποιων γεγονότων. Γι αυτό το λόγο, διάβασα άπειρα ιστορικά και λαογραφικά βιβλία. Με βοήθησαν επίσης πάρα πολύ οι μαρτυρίες των ξένων περιηγητών του 18ου και του 19ου αιώνα που επισκέφτηκαν την Κρήτη και κατέγραψαν με πολύ απτά παραδείγματα το μαρτύριο που ζούσε ο κρητικός λαός επί Τουρκοκρατίας.
Δεν σκέφτηκα ούτε μία στιγμή να εγκαταλείψω διότι έζησα τις αμφιβολίες μου πολύ πριν αποφασίσω να γράψω αυτό το μυθιστόρημα!
3. Μαθαίνουμε ότι η ιστορία βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Θα θέλατε να μας πείτε αν σας βοήθησε ιδιαίτερα κάποιο πρόσωπο στη σύνθεση της ιστορίας όπως βοήθησε η κα Ισμήνη την πρωταγωνίστρια του βιβλίου σας, την Ειρήνη;
Ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου του Μανωλιόπουλου με βοήθησε πάρα πολύ. Αυτός, καταρχάς, μου εξιστόρησε το δράμα που έλαβε μέρος στο χωριό του. Με συγκίνησε πολύ η λαχτάρα του να καταγραφούν τα γεγονότα πριν φύγουν οι γέροντες που τα άκουσαν από τους παππούδες τους και τα θυμούνταν. Με πήγε στον τόπο του εγκλήματος, στο παλιό καμένο χωριό. Μου εμπιστεύτηκε τις ιστορίες των προγιαγιάδων του, τις οποίες κατέγραψα επίσης στο βιβλίο μου. Ωστόσο το δράμα του Μανωλιόπουλου μου δόθηκε σε πέντε προτάσεις τις οποίες κλήθηκα να μεταφέρω σε 470 σελίδες! Είχα επίσης βοήθεια από τους βιβλιοθηκάριους του δήμου Χανίων! Η δημοτική μας βιβλιοθήκη περιέχει έναν πραγματικό θησαυρό!
4. Το Μανωλιόπουλο είναι ένα υπαρκτό χωριό αλλά ελάχιστοι το γνωρίζουν. Πώς θα το περιγράφατε με λίγα λόγια σε κάποιον που θα ήθελε να το επισκεφτεί για πρώτη φορά;
Είναι ένα πολύ ήσυχο χωριό όπου η πρασινάδα εισβάλλει από παντού γιατί υπάρχουν αρκετά νερά, περιστοιχίζεται από χαρούμενους πορτοκαλεώνες. Ο Πολιτιστικός Σύλλογος έχτισε μια πηγή στο κέντρο του χρησιμοποιώντας μερικές πέτρες από το καμένο προηγούμενο χωριό όπου το δράμα καταγράφεται σε μερικές προτάσεις. Αυτές που άκουσα η ίδια αρχικά.
5. Στο βιβλίο διαβάζουμε κάποια πράγματα για τον κλάδο της Ψυχογενεαλογίας. Πώς σας ήρθε η ιδέα για κάτι τέτοιο; Ήταν δύσκολο να ασχοληθείτε και να εντάξετε αυτό τον κλάδο στο βιβλίο σας;
Όπως σας είπα προηγουμένως, ήμουν πολύ διστακτική στο να συγγράψω αυτά τα γεγονότα για αρκετά χρόνια γιατί δεν ήθελα να μαυρίσω την ψυχή των αναγνωστών μου με τόση βαρβαρότητα. Όπως οι αρχαίοι μας θεατρικοί συγγραφείς, φροντίζω μετά από την κορύφωση των γεγονότων να υπάρχει μια κάθαρση, να φανεί ξανά το φως στο τέλος. Στην προκειμένη ιστορία ήταν αδύνατον να βρεθεί κάτι θετικό και αισιόδοξο. Και μια μέρα, παρακολουθώντας μία διάλεξη σχετικά με την ψυχογενεαλογία, κατάλαβα πως είχα βρει τη λύση μου. Να φωτιστούν τα μυστικά που δεν ειπώθηκαν ποτέ. Χρειάστηκε και σε αυτό αρκετή μελέτη φυσικά. Γενικά δυσκόλεψα πολύ τη ζωή μου για δυο χρόνια, αλλά άξιζε τον κόπο!
6. Νιώθετε πως υπάρχει ταύτιση ανάμεσα στον χαρακτήρα της Ειρήνης και σε εσάς; Αν ήσασταν στη θέση της πιστεύετε πως θα ενεργούσατε με τον ίδιο τρόπο;
Η ηρωίδα μου, η Ειρήνη, μου μοιάζει αρκετά, μπορώ να πω. Είναι μια καταθλιπτική έφηβη, εσωστρεφής, δεν βρίσκει τη θέση της στην κοινωνία και αυτό το γεγονός την κάνει αντιδραστική και ορισμένες φορές άδικη. Κουβαλά έναν τεράστιο πόνο που δεν της ανήκει -και το χειρότερο, αγνοεί την αιτία του για χρόνια, καθώς ήταν ένα μυστικό επτασφράγιστο. Πολέμησε σαν λιοντάρι ώστε να βγει στο φως η αλήθεια της οικογένειάς της. Και ναι, θα είχα πράξει ακριβώς με τον ίδιο τρόπο! Με δυναμισμό, επιμονή και θάρρος!
7. Στο βιβλίο σας γίνεται λόγος για μια κατάρα που περνάει από γενιά σε γενιά. Θεωρείτε πως οι άνθρωποι της Κρήτης εξακολουθούν να πιστεύουν στις «κατάρες» ή όσο περνάνε τα χρόνια αλλάζει η νοοτροπία τους;
Αυτό που οι άνθρωποι ονομάζουν κατάρα είναι ουσιαστικά γενεαλογικές μνήμες που κουβαλάμε και μας βασανίζουν. Γι αυτό είναι τόσο σημαντικό να τα ψάξει κανείς όπως το κάνει η ηρωίδα μου. Πιστεύω (και έχει αποδειχθεί άλλωστε) ότι όλος ο κόσμος κουβαλά στο DNA του τραύματα των προγόνων του και πολύ πόνο. Η συστημική θεραπεία ή η ψυχογενεαλογία έχουν πολλά να προσφέρουν σε αυτό ώστε αυτές οι μνήμες να απελευθερωθούν. Ιδιαίτερα στην πολυβασανισμένη Κρήτη που έζησε μέσα στο αίμα.
8. Ετοιμάζετε κάποιο καινούργιο βιβλίο αυτή την περίοδο; Κι αν ναι, θα σχετίζεται με την Κρήτη και την ιστορία της;
Πάντα ετοιμάζω κάτι, αλλιώς σβήνω! Γράφω την ιστορία μιας πολύ δυναμικής γυναίκας από το Ακρωτήρι Χανίων, η οποία ήταν ατρόμητη κι είχε μια πολύ ξεχωριστή πορεία. Δεν μπορώ όμως να σας πω περισσότερα…
Παράλληλα γράφω ένα άλλο μυθιστόρημα για την κακοποίηση της γυναίκας, βασισμένο σε τρεις αληθινές ιστορίες, προκειμένου να μάθουν οι νεαρές κοπέλες αλλά και οι λιγότερα νέες, να εντοπίσουν γρήγορα τους χειριστικούς και ναρκισσιστικούς άνδρες, πριν καταστραφούν παντελώς ή δολοφονηθούν…
Μπορείτε να βρείτε το βιβλίο της Ζοέλ Λοπινό «Το νετλέτι» που έχει κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Μίνωας εδώ.
