Γράφει ο Ιάσων Μπαγκέρης
Παρατηρούμε τη δωρεά του αγάλματος του Ιάσονα στον Βόλο όχι ως πράξη αλτρουισμού, αλλά ως μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα περίπτωση τελετουργικής χρήσης του συμβόλου με σκοπό την ηθική νομιμοποίηση της δύναμης και τη διαχείριση της κοινωνικής σύγκρουσης. Αυτό που βιώνει ο Βόλος είναι ένα κλασικό παράδειγμα «Culture Washing» (πολιτιστικού ξεπλύματος), όπου το κεφάλαιο επιχειρεί να μετατρέψει την πολιτιστική κληρονομιά σε όχημα αποδοχής ενός αμφιλεγόμενου αναπτυξιακού σχεδίου.
Ο δωρητής, επιχειρηματίας με συμφέροντα στην Mediterranean Gas, δεν προσφέρει απλώς ένα γλυπτό. Προσφέρει έναν «εξευγενισμένο» αντιπερισπασμό. Η πράξη της δωρεάς, ένας θεσμός βαθιά ριζωμένος στην ελληνική αστική κουλτούρα, επιχειρεί να μετατοπίσει την ηθική συζήτηση από την επικινδυνότητα του FSRU ARGO στην «γενναιοδωρία» του χορηγού. Ουσιαστικά, η εταιρεία επιχειρεί να «αγοράσει» ένα συλλογικό καλό όνομα χρησιμοποιώντας τον πιο ισχυρό κώδικα της πόλης: τον μύθο της.
Η δωρεά του Ιάσονα λειτουργεί ως τελετουργικό καθαρμού για το επιχειρηματικό αποτύπωμα. Με την ευλογία του Ο.Λ.Β., νομιμοποιείται θεσμικά η σύνδεση του «επιθυμητού» (πολιτισμός) με το «αμφιλεγόμενο» (LNG).
Στόχος να δημιουργηθεί μια συμφωνία (cognitive dissonance) στο μυαλό του πολίτη: «Αφού τιμούν τον Ιάσονα, ίσως δεν είναι τόσο κακοί. Αφού κάνουν καλό στην πόλη, ίσως η επένδυση να μην είναι τόσο κακή».
Το αποτέλεσμα: Η πόλη βρίσκεται στη δύσκολη θέση να αποδεχτεί μια δωρεά που φέρει το στίγμα της εκμετάλλευσης. Η κίνηση αυτή είναι βίαιη ως προς το συμβολικό της περιεχόμενο, καθώς υποτάσσει την πολιτιστική μνήμη στις ανάγκες της εταιρικής επικοινωνίας.
Η ισχύς του κεφαλαίου επιδιώκει να επιβάλει τη δική της αφήγηση, αλλά η αντίσταση της κοινότητας έγκειται στην άρνηση να δεχτεί τον συμβολικό αυτό εκβιασμό.
Διαβάστε όλα τα νέα εδώ https://bestnews.gr/
, όπου το κεφάλαιο επιχειρεί να μετατρέψει την πολιτιστική κληρονομιά σε όχημα αποδοχής ενός αμφιλεγόμενου αναπτυξιακού σχεδίου.){kind=link}