Η ραγδαία αστικοποίηση και οι αυξανόμενες ανάγκες φωτισμού στις πόλεις έχουν φέρει στο προσκήνιο μια λιγότερο προφανή αλλά σημαντική επίδραση στην αστική χλωρίδα: την αλλαγή του φυσικού ρυθμού ανάπτυξης των φυτών εξαιτίας του τεχνητού φωτός. Νέα διεθνής μελέτη, με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο Βάντερμπιλτ των ΗΠΑ, αποκαλύπτει ότι ο νυχτερινός φωτισμός στις πόλεις συμβάλλει περισσότερο από τη θερμοκρασία στην παράταση της καλλιεργητικής περιόδου.
Νέες διαπιστώσεις για τη βλάστηση
Αναλύοντας δορυφορικά δεδομένα από 428 πόλεις του Βόρειου Ημισφαιρίου μεταξύ 2014 και 2020, οι ερευνητές κατέληξαν ότι τα φυτά σε αστικές περιοχές ξεκινούν να αναπτύσσονται νωρίτερα και διατηρούν τη βλάστηση για περισσότερες ημέρες σε σχέση με τα φυτά αγροτικών περιοχών. Συγκεκριμένα, η καλλιεργητική περίοδος σε πόλεις αρχίζει κατά μέσο όρο 12,6 ημέρες νωρίτερα και ολοκληρώνεται 11,2 ημέρες αργότερα.
Ο ρόλος του τεχνητού φωτός
Ο τεχνητός φωτισμός τη νύχτα (ALAN) έχει αυξηθεί εντυπωσιακά την τελευταία δεκαετία, σχεδόν 10% ετησίως, και λειτουργεί ως «τεχνητή επέκταση της ημέρας». Η επίδρασή του είναι πιο έντονη από αυτή της θερμοκρασίας, ιδιαίτερα το φθινόπωρο, επιδρώντας στους φυσικούς μηχανισμούς των φυτών που βασίζονται στο φως για να ρυθμίσουν τους κύκλους τους.
Διαπιστώσαμε ότι ο τεχνητός φωτισμός τη νύχτα (ALAN) ασκεί ισχυρότερη επιρροή από τη θερμοκρασία του αέρα στην επιμήκυνση της αστικής καλλιεργητικής περιόδου.
Συνέπειες στη βιοποικιλότητα
Το παρατεταμένο φύλλωμα μπορεί να ακούγεται θετικό, ωστόσο ενδέχεται να προκαλέσει προβλήματα, όπως αυξημένη έκθεση σε παγετό ή μεταβολή της περιόδου επικονίασης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να επηρεάσει ακόμη και τις αλλεργίες. Επιπλέον, οι λευκοί λαμπτήρες LED που χρησιμοποιούνται πλέον ευρέως, εκπέμπουν περισσότερο μπλε φως, το οποίο τα φυτά ανιχνεύουν πιο έντονα, επηρεάζοντας περαιτέρω τον ρυθμό τους.
Προτάσεις για το μέλλον
Οι επιστήμονες συστήνουν πιο στοχευμένο αστικό σχεδιασμό φωτισμού, που να λαμβάνει υπόψη την ευαίσθητη ισορροπία της αστικής βλάστησης. Μια τέτοια προσέγγιση μπορεί να συμβάλει στη διατήρηση της βιοποικιλότητας, χωρίς να θίγει την ποιότητα ζωής των κατοίκων.
