Αφιερωματική εκδήλωση του Δήμου Αγίας Βαρβάρας για τα 100 χρόνια από τη δεύτερη και σκληρότερη περίοδο της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.
Ο Δήμος Αγίας Βαρβάρας με την επιμέλεια του Διευθυντή του Σχολείου Παράδοσης και Λαογραφίας του Δήμου Ηλία Υφαντίδη και με τη συνεργασία της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδας διοργανώνει Αφιερωματική εκδήλωση για τα 100 χρόνια από τη δεύτερη και σκληρότερη περίοδο της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, την Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2020, και ώρα 19.00 στο Δημοτικό Κινηματοθέατρο Αγίας Βαρβάρας “Γιάννης Ρίτσος” (Οδός Κρήτης 69 και Θεμιστοκλέους).
Πρόγραμμα: Στο πρώτο μέρος του αφιερώματος θα πραγματοποιηθεί εισήγηση του Ομότιμου Καθηγητή Πανεπιστημίου κ. Κωνσταντίνου Φωτιάδη, με θέμα “Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου”. Στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος η ομιλία του συγγραφέα κ. Γιάννη Καλπούζου.
Στο Καλλιτεχνικό πρόγραμμα, συμμετέχουν: Ηλίας Υφαντίδης: λύρα – τραγούδι, Χρήστος Τσιαμούλης: ούτι, Πάνος Δημητρακόπουλος: κανονάκι, Βαγγέλης Καρύπης: κρουστά. Συμμετέχουν επίσης η Βυζαντινή Χορωδία Δημοτικού Ωδείου Αγίας Βαρβάρας καθώς και Χορευτικές Ομάδες Συλλόγου Ποντίων Αγίας Βαρβάρας “Ο Φάρος”.
Κατά τη διάρκεια του αφιερώματος θα λειτουργεί η έκθεση “Ψωμιάδειου Πολιτιστικού Κέντρου Ποντιακού Ελληνισμού”, με φωτογραφικό υλικό του Στέργιου Θεοδωρίδη από τις Αλησμόνητες Πατρίδες του Πόντου.
Το Ελληνικόν Φροντιστήριον Τραπεζούντος, χαρακτηρισθείς και «Φάρος της Ανατολής», ήταν σχολείο της ελληνικής παροικίας της Τραπεζούντας.
[box type=”note” align=”” class=”” width=””] Η αποφράδα 19η Μαΐου 1919
Στις 19 Μαΐου 1919, ο Μουσταφά Κεμάλ πατάει το πόδι του στη Σαμψούντα και ξεκινάει και τυπικά η τελευταία και πιο άγρια φάση του σχεδίου εξόντωσης. Λίγες μέρες αργότερα, δίνει αμετάκλητη εντολή για διενέργεια μαζικών επιχειρήσεων κατά του πληθυσμού. Μετά και τη Γενοκτονία των Αρμενίων το 1916, οι σφαγές, οι πυρπολήσεις χωριών και η εκτοπίσεις πληθυσμών γίνονται πλέον χωρίς έλεος. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι από τις 25.000 Έλληνες που ζούσαν στις περιοχές της Μπάφρας και του Ααζάμ, το 90% δολοφονήθηκε. Οι Τούρκοι προχώρησαν ακόμη και σε αναγκαστικές αποσπάσεις παιδιών από τις οικογένειές τους, τα οποία και έδιναν στα χαρέμια εύπορων Τούρκων. Μέχρι το 1923, η επιχείρηση είχε ολοκληρωθεί, βαμμένη στο αίμα εκατοντάδων χιλιάδων αθώων.
Για τον ακριβή αριθμό θυμάτων η εικόνα παραμένει ασαφής. Με βεβαιότητα ξεπέρασαν τις 200.000, ενώ σύμφωνα με ακτιβιστές για τη διεθνή αναγνώριση της Ποντιακής Γενοκτονίας, ξεπέρασε τις 353.000. Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού κατέφυγε στην Ελλάδα, συμβάλλοντας σημαντικά στην ανόρθωση του ελληνικού κράτους, ενώ σημαντικός αριθμός των Ποντίων βρέθηκαν ως πρόσφυγες στη Νότια Ρωσία. Ο πυρήνας αυτός παραμένει ακμάζων, ενεργός και δραστήριος ως τις μέρες μας, παρά το γεγονός ότι πολλοί επέλεξαν να επιστρέψουν στον ελλαδικό χώρο μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ.
Με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από τη Γενοκτονία των Ποντίων εγκαινιάστηκε ένα μεγάλο μνημείο στην πόλη Εσεντουκί κοντά στην Σταυρούπολη της Ρωσίας, έχοντας χαραγμένη στη βάση του την φράση “Δεν ξεχνάμε” στα ελληνικά και στα ρωσικά. [/box]
