Όσοι ζουν με κατοικίδια πολύ συχνά αναφέρονται σε αυτά σαν μέλη της οικογένειάς τους. Τι συμβαίνει λοιπόν όταν η οικογένεια διακόπτει τον κοινό βίο; Το κατοικίδιο θα αναγκαστεί να αποχωριστεί έναν από τους δύο κηδεμόνες του.
Η νομοθετική πρωτοβουλία στην Ισπανία χαρακτηρίζεται από την πεποίθηση ότι τα κατοικίδια δεν αποτελούν ιδιοκτησία αλλά «ζωντανά όντα προικισμένα με ευαισθησία». Αν όμως τα ζώα δεν τα αντιμετωπίζουμε σαν ιδιοκτησία αλλά ως «ζωντανά όντα με ευαισθησία» θα μπορούσε να λειτουργήσει ένα διαφορετικό πλαίσιο σχέσεων. Το νέο νομοσχέδιο στην Ισπανία στοχεύει να αποσαφηνίσει αυτού του είδους τις διαφορές.
Το νομοσχέδιο, το οποίο το κοινοβούλιο αποδέχθηκε να εξετάσει, «ορίζει τα κριτήρια στα οποία τα δικαστήρια θα πρέπει να βασίζονται για να αποφασίσουν σε ποιον θα ανατίθεται η φροντίδα του ζώου, λαμβάνοντας υπόψη την ευημερία του», επισημαίνεται στο έγγραφο που κατέθεσε το Σοσιαλιστικό Κόμμα και το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς Podemos, τα δύο συγκυβερνώντα σε συνασπισμό κόμματα.
Η γάτα, το ψάρι ή το πτηνό θα μπορούν να τελούν υπό συνεπιμέλεια. Έως σήμερα, η επιμέλεια των ζώων συντροφιάς σε περίπτωση διαζυγίου «αποτελούσε αντικείμενο αντιπαράθεσης στα δικαστήριά μας», επισημαίνεται στην πρόταση τροποποίησης του Αστικού Κώδικα.
Διάφορες ευρωπαϊκές χώρες έχουν ήδη τροποποιήσει τον Αστικό Κώδικά τους για να αναγνωρίσουν τον ζωντανό και ευαίσθητο χαρακτήρα των ζώων, όπως η Γαλλία το 2015, η Γερμανία, η Ελβετία, η Αυστρία και η Πορτογαλία.
