Ερευνητές από το ETH Zurich (Ελβετικό Ομοσπονδιακό Τεχνολογικό Ινστιτούτο Ζυρίχης) ανέπτυξαν έναν «γενετικό διακόπτη» για στοχευμένη κυτταρική θεραπεία, με τη δυνατότητα πιο ακριβούς και εξατομικευμένης θεραπείας για τον διαβήτη.
Το ανθρώπινο σώμα έχει έναν φυσικό μηχανισμό που ρυθμίζει αποτελεσματικά το σάκχαρο στο αίμα. Ωστόσο, ο διαβήτης καθιστά αυτό τον μηχανισμό δυσλειτουργικό, με αποτέλεσμα τα επίπεδα σακχάρου να γίνονται υπερβολικά υψηλά.
Επειδή αυτή η φυσική ρύθμιση αποτυγχάνει στους διαβητικούς, οι ερευνητές προσπαθούν να δημιουργήσουν κυτταρικές θεραπείες που θα μιμούνται τον φυσικό τρόπο με τον οποίο το σώμα ρυθμίζει το σάκχαρο. Αντί να χορηγείται δηλαδή, ινσουλίνη εξωτερικά (με ενέσεις), οι επιστήμονες προσπαθούν να αναπτύξουν εμφυτεύσιμα κύτταρα που θα λειτουργούν όπως τα φυσικά κύτταρα του παγκρέατος και θα παράγουν ινσουλίνη με τον ίδιο δυναμικό και προσαρμοστικό τρόπο.
Αυτό επιχειρούν να κάνουν οι επιστήμονες του ETH Zurich με τον «γονιδιακό διακόπτη», τον οποίο και ανέπτυξαν για να φτάσουν όσο πλησιέστερα μπορούν στο επιδιωκόμενο, τη στοχευμένη κυτταρική θεραπεία, με δυνατότητα παροχής πιο ακριβούς και εξατομικευμένης θεραπείας για τον διαβήτη.
Ο διακόπτης από νιτρογλυκερίνη
Οι ερευνητές σχεδίασαν έναν νέο διακόπτη που ενεργοποιείται από νιτρογλυκερίνη, την ίδια ουσία που χρησιμοποιείται για την ανακούφιση του θωρακικού πόνου.
Μόλις η νιτρογλυκερίνη απορροφηθεί από ένα διαδερμικό έμπλαστρο, έρχεται σε επαφή με τα εμφυτευμένα, τροποποιημένα κύτταρα. Αυτά μετατρέπουν τη νιτρογλυκερίνη σε μονοξείδιο του αζώτου (ΝΟ), το οποίο στη συνέχεια προκαλεί την απελευθέρωση του GLP-1, μιας ουσίας που διεγείρει την παραγωγή ινσουλίνης και ρυθμίζει το σάκχαρο.
Αν και πολλά υποσχόμενη, η ανάπτυξη τέτοιας κυτταρικής θεραπείας απαιτεί χρόνια έρευνας και σημαντικούς πόρους.
«Η ανάπτυξη μιας κυτταρικής θεραπείας μέχρι την ωριμότητα της αγοράς όχι μόνο διαρκεί δεκαετίες, αλλά απαιτεί επίσης πολύ προσωπικό και επαρκείς πόρους. Δεν υπάρχει σύντομος δρόμος», δήλωσε ο Καθηγητής Βιοτεχνολογίας και Βιομηχανικής στο Τμήμα Επιστήμης και Μηχανικής Βιοσυστημάτων του ETH Ζυρίχης στη Βασιλεία.
 ανέπτυξαν έναν «γενετικό διακόπτη» για στοχευμένη κυτταρική θεραπεία, με τη δυνατότητα πιο ακριβούς και εξατομικευμένης θεραπείας για τον διαβήτη.){kind=link}