Ο Ηλίας Κωστόπουλος είναι ελαιοπαραγωγός και ιδιοκτήτης ενός ελαιοτριβείου σε ένα μικρό χωριό στη Μεσσηνία , τη Λευκοχώρα.
του Νίκου Θεοφιλόπουλου
Τα τελευταία χρόνια, λόγω της αύξησης της τιμής στο ελαιόλαδο, όλο και πληθαίνουν τα περιστατικά κλοπής έτοιμων δοχείων προς πώληση ή ακατέργαστου καρπού ελιάς. Η κατάσταση είναι απογνωστική καθώς δεκάδες παραγωγοί-θύματα κλοπών, όχι μόνο χάνουν τη σοδειά τους και το οικογενειακό τους εισόδημα, αλλά καταλήγουν και ζημιωμένοι καθώς έχουν επενδύσει ήδη για το προϊόν τους, δίνοντας μεγάλα ποσά για την καλλιέργεια και τη συγκομιδή του.
«Όλα είναι σε ετοιμότητα και τα σκυλιά για να με προειδοποιήσουν»
Ο κ. Κωστόπουλος, θέλοντας να προστατεύσει τον ίδιο και τους συγχωριανούς του, διανυκτερεύει μέσα στο ελαιοτριβείο του. «Δεν μπορείς να πεις φυλάω και κοιμάμαι. Κοιμάμαι μόνο τις πρωινές ώρες που χαράζει», έχει δηλώσει σε συνέντευξή του. Και πώς να κοιμηθεί άλλωστε, εφόσον αφήνει φώτα του εργοστασίου ανοιχτά. Μοναδική του συντροφιά τα σκυλιά του, τα οποία συμμετέχουν κι εκείνα στη φύλαξη του λαδιού.
Η πραγματική γη της ελιάς
Η Μεσσηνία φημίζεται για την εξαιρετική ποιότητα ελαιολάδου από την κορωνέικη ποικιλία ελιάς και σε αυτό βοηθά η μορφολογία του εδάφους και το μικροκλίμα της περιοχής. Τα τελευταία χρόνια, όμως και λόγω της κλιματικής αλλαγής, η παραγωγή όλο και μειώνεται με τη φετινή χρονιά στη Μεσσηνία να παρουσιάζει μείωση πάνω από 50%. Ως επιπλέον πλήγμα στη μειωμένη τους παραγωγή, οι αγρότες της περιοχής έρχονται αντιμέτωποι και με το θέμα των κλοπών καθώς «το λάδι είναι μία εύκολη λεία για όλους. Εμείς εδώ γεμίζουμε για τους παραγωγούς και τη σοδειά τους περίπου 5.000 δοχεία τη σεζόν», όπως ανέφερε και ο ιδιοκτήτης του ελαιοτριβείου.
Ας ευχηθούμε ότι τα επόμενα χρόνια θα είναι καλύτερα καθώς όπως έχει γράψει και ο Ελύτης: «Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις».
