Η Σαχάρα, που σήμερα θεωρείται μία από τις πιο ξηρές και αφιλόξενες περιοχές της Γης, δεν είχε πάντοτε αυτή την όψη. Πριν από περίπου 14.000 χρόνια, η περιοχή αποτελούσε μια εύφορη σαβάνα, πλούσια σε βλάστηση και υδάτινους πόρους, γνωστή ως «Πράσινη Σαχάρα».
Μια εκπληκτική ανακάλυψη στη Λιβύη
Επιστήμονες ανέλυσαν DNA από δύο μουμιοποιημένα σώματα γυναικών που βρέθηκαν σε σπήλαιο στην περιοχή Τακαρκόρι της νοτιοδυτικής Λιβύης. Οι σοροί ήταν φυσικά μουμιοποιημένες και είναι τα παλαιότερα γνωστά μουμιοποιημένα σώματα που έχουν ανακαλυφθεί ποτέ.
Η περιοχή, που σήμερα είναι ξηρή και αφιλόξενη, τότε φιλοξενούσε μια λίμνη και πλούσια βλάστηση. Οι γυναίκες αυτές ανήκαν σε μια άγνωστη φυλή που ζούσε απομονωμένη για χιλιάδες χρόνια.
Ένα μοναδικό γονιδιακό αποτύπωμα
Η γενετική έρευνα έδειξε ότι οι άνθρωποι του Τακαρκόρι δεν επηρεάστηκαν σημαντικά από άλλες ομάδες της υποσαχάριας Αφρικής ή της Ευρασίας. Παρά το γεγονός ότι ασκούσαν την κτηνοτροφία, μια τεχνολογία που θεωρείται ότι προήλθε από άλλες περιοχές, παρέμειναν απομονωμένοι.
Τα ευρήματα περιλάμβαναν λίθινα και ξύλινα εργαλεία, κεραμικά, πλεκτά καλάθια και ειδώλια, υποδεικνύοντας έναν πολιτισμό υψηλού επιπέδου.
Ρίζες 50.000 ετών
Οι πρόγονοι αυτής της φυλής διαχωρίστηκαν από τους άλλους αφρικανικούς πληθυσμούς πριν από περίπου 50.000 χρόνια. Παρά την παγκόσμια εξάπλωση του Homo sapiens και τις διασταυρώσεις με Νεάντερταλ, οι άνθρωποι της Πράσινης Σαχάρας είχαν ελάχιστες επαφές με τον υπόλοιπο κόσμο.
Ένα μυστήριο που ζει ακόμα
Με το πέρας της Αφρικανικής Υγρής Περιόδου, γύρω στο 3.000 π.Χ., η Σαχάρα επανήλθε στην έρημο κατάσταση και η άγνωστη αυτή φυλή εξαφανίστηκε. Παρά την εξαφάνιση τους, η γενετική τους κληρονομιά διατηρείται ακόμη σε ομάδες της Βόρειας Αφρικής, προσφέροντας πολύτιμα στοιχεία για τη βαθιά ανθρώπινη ιστορία της περιοχής.