Τα λαλάγγια συχνά συνδυάζονται με τυρί σφέλα κι ελιές Καλαμών. Είναι κατάλληλα για πρωινό, αλλά και για σνακ στην διάρκεια της ημέρας.
Υλικά
500 γραμμάρια αλεύρι
½ φακελάκι ξηρή μαγιά
½ φλ. ελαιόλαδο
½ κ.γ. αλάτι
250 – 300 ml χλιαρό νερό (όσο πάρει)
Λάδι για το τηγάνισμα
Εκτέλεση
- Ζεσταίνουμε το λάδι σε ένα τηγάνι, τόσο ώστε να μπορούμε να το αγγίξουμε με γυμνά χέρια.
- Σε ένα μπολ κοσκινίζουμε το αλεύρι, προσθέτουμε το ζεστό λάδι και τρίβουμε με τις παλάμες μας μέχρι να δημιουργήσουμε ένα ψιχουλιαστό μείγμα.
- Διαλύουμε τη μαγιά σε ένα μπολάκι με νερό και αφήνουμε στην άκρη για 20’ μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο.
- Προσθέτουμε στο αλεύρι την μαγιά και ζυμώνουμε με λαδωμένα χέρια μέχρι να μην κολλάει πια η ζύμη.
- Αφήνουμε τη ζύμη να φουσκώσει για λίγο και την χωρίζουμε σε κομμάτια.
- Πλάθουμε λεπτά μακριά κορδόνια, με τα οποία δημιουργούμε σπείρες. Αυτές είναι τα λαλάγγια.
- Ρίχνουμε το λάδι σε ένα τηγάνι για να κάψει καλά και τηγανίζουμε τις σπείρες, μέχρι να πάρουν το χαρακτηριστικό κίτρινο και χρυσαφί χρώμα τους.
- Τα κατεβάζουμε από το τηγάνι, τα στραγγίζουμε σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας κι αφού κρυώσουν, τα σερβίρουμε.
Όποτε κι αν έρθει κάποιος στην Μεσσηνία, έχει την δυνατότητα να γευτεί κάποια τοπικά εδέσματα. Εξ αυτών, πολύ γνωστά είναι και τα λαλάγγια, που φτιάχνονται συνήθως από διάφορους αρτοποιούς.
Του Σταύρου Μαρινόπουλου
Τα λαλάγγια (γνωστά κι ως λαλάγγια Μάνης, λόγω της παράδοσης της περιοχής στην παρασκευή τους, λαλαγγίτες ή λαλαγγοψώματα) αποτελούν ουσιαστικά λαδοκούλουρα, που φτιάχνονται με απλά υλικά, συνήθως αλεύρι και νερό, με στόχο πάντα ένα εύγευστο αποτέλεσμα. Ανακατεύοντας τα υλικά, δημιουργείται ένα ζυμάρι, το οποίο πλάθεται και κόβεται σε λεπτές λωρίδες, που στην συνέχεια διπλώνονται και τηγανίζονται σε καυτό ελαιόλαδο. Όταν τηγανιστούν κι αποκτήσουν το γνωστό κίτρινο χρώμα τους, σκληρή υφή απέξω και τραγανή από μέσα, στραγγίζονται από το λάδι κι αφήνονται να κρυώσουν. Έπειτα διατίθενται προς πώληση. Στους φούρνους της Μεσσηνίας, μπορεί κανείς να τα βρει σε μεγάλες λαμαρίνες ή σε πλαστικά σακουλάκια.
Διατροφικά, τα λαλάγγια συχνά συνδυάζονται με τυρί σφέλα κι ελιές Καλαμών, επίσης τοπικά εδέσματα. Καταναλώνονται στο πρωινό, ενώ αποτελούν κι ένα ιδιαίτερο σνακ στην διάρκεια της ημέρας. Ωστόσο, είναι πιθανό να τα συναντήσει κανείς και σε παραδοσιακά τραπέζια δίπλα σε κρεατικά, όπως το παστό χοιρινό κρέας και το λουκάνικο με πορτοκάλι.
Ωστόσο, εξαιτίας του τρόπου παρασκευής τους, τα λαλάγγια αποτελούν και μια διατροφική επιλογή πλούσια σε θερμίδες, με ένα μέτριο μόνο κομμάτι να περιέχει γύρω στις 150 θερμίδες, μαζί με υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες και τρανς λιπαρά. Επομένως, συνίσταται κατανάλωσή τους με μέτρο ή σε ιδιαίτερες περιστάσεις, όπως οι γιορτές.
Στην Καλαμάτα, γνωστοί φούρνοι που πωλούν αυτά τα τηγανητά εδέσματα είναι του Λάμπου, του Σουρέα, του Κωνσταντινέα, του Ανδροβιτσανέα και του Κουταλά. Βέβαια, υπάρχουν κι αυτοί, που επιλέγουν να τα φτιάξουν μόνοι τους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΣΥΝΤΑΓΗ ΕΔΩ
