Έξω από το κατάστημα της Malin Henriksson Talcoth στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας υπήρχαν μέχρι πρόσφατα θέσεις πάρκινγκ. Τώρα, πλέον ο χώρος έχει αλλάξει και έχουν τοποθετηθεί πάγκοι, τραπέζια για πικνίκ και θέσεις για ποδήλατα και ηλεκτρονικά σκούτερ.
Αυτός ο αναδυόμενος δημόσιος χώρος είναι μέρος ενός σουηδικού αστικού πειράματος γνωστού ως «πόλη ενός λεπτού».
Ανάλογα projects εμφανίστηκαν σε όλη τη χώρα ως μέρος ενός κυβερνητικού έργου που ονομάζεται Street Moves, το οποίο στοχεύει στη διερεύνηση του τι συμβαίνει όταν τα αυτοκίνητα απομακρύνονται και πώς κάθε δρόμος στη Σουηδία θα μπορούσε να είναι υγιής, βιώσιμος και ζωντανός έως το 2030.
«Αυτός είναι ένας χώρος όπου θα μπορούσαμε να παρέμβουμε και να αρχίσουμε να δοκιμάζουμε πιθανές εκδοχές του μέλλοντος. Υπάρχει μια γενική αναγνώριση σε όλο τον κόσμο ότι ο ρόλος της όποιας μηχανής/αυτοκινήτου πρέπει να μειωθεί, αλλά αυτό δημιουργεί νέα ερωτήματα», λέει ο Dan Hill, διευθυντής στρατηγικού σχεδιασμού της Vinnova, της κρατικής υπηρεσίας καινοτομίας της Σουηδίας, η δύναμη δηλαδή πίσω από το έργο, μαζί με τον επιμελητή αρχιτεκτονικής, Kieran Long.
Ο Long είναι διευθυντής του ArkDes, του εθνικού μουσείου αρχιτεκτονικής και σχεδιασμού της Σουηδίας, το οποίο χρηματοδοτήθηκε από τη Vinnova για να ηγηθεί του έργου. Ο Long ισχυρίζεται ότι το Street Moves είναι «μια σειρά από εικασίες για το πώς θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν οι δρόμοι και για το πώς μπορούμε να μεταφέρουμε τις θέσεις πάρκινγκ μακριά στην πόλη, γιατί είναι προφανές ότι πρόκειται για κακή χρήση ενός κρίσιμου δημόσιου χώρου».
Το έργο σχεδιάστηκε επίσης ως λύση στο πρόβλημα της στάθμευσης ηλεκτρονικών σκούτερ. Η σουηδική εταιρεία σκούτερ Voi Technology συμμετείχε ήδη από τα πρώτα στάδια (αν και χωρίς να συνεισφέρει χρηματοδότηση), όταν οι μονάδες χαρακτηρίστηκαν αρχικά ως «κόμβοι κινητικότητας».
Ο σχεδιαστής του έργου, Olle Lundberg, του οποίου η εταιρεία απέχει δύο λεπτά με τα πόδια από ένα από τα έργα στη Στοκχόλμη, λέει ότι είναι ευχαριστημένος με την υποδοχή από τον κόσμο.
«Περνάω κάθε μέρα και βλέπω ότι οι άνθρωποι σταματούν, κάθονται στα τραπέζια και μιλούν. Αυτό που επεξεργαστήκαμε είναι ότι οι θέσεις πάρκινγκ κατευθύνονται ως επί το πλείστον προς το πεζοδρόμιο, οπότε γίνεται σαν ένας μικρός χώρος, ένα στέκι για τους ανθρώπους εκεί, ειδικά τα μικρότερα παιδιά των 13 ή 14 ετών. Είναι απλώς καταπληκτικό».
Περίπου το 70% των 322 ατόμων που ρωτήθηκαν σχετικά με τα έργα στη Στοκχόλμη ήταν θετικό, με την ArkDes να ισχυρίζεται ότι υπάρχει μια αύξηση κατά 400% στους δρόμους γύρω από κάθε ξύλινη μονάδα.
