Γιατί η Αργεντινή του Χαβιέρ Μιλει θα κερδίσει τα 30s !
Η Αργεντινή έχει όλα όσα assets θα ήθελες από μια χώρα, ωστόσο τα τελευταία 80 χρόνια βρίσκεται σε μια κατάσταση πλήρους οικονομικής αγκύλωσης, για να μην πούμε αποσάθρωσης. Μπορεί αυτό να αντιστραφεί ?
Γράφει ο Νεκτάριος Δαμιανής
Η Αργεντινή, μία από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου τη δεκαετία του 1910, πλουσιότερη από τη Γαλλία και συγκρίσιμη με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Μεγάλη Βρετανία (βάσει ΑΕΠ και εμπορικού ισοζύγιού), με μία από τις καλύτερες γεωγραφικές τοποθεσίες στον κόσμο, (4η μεγαλύτερη έκταση αρδευομένης γεωργικής γης) και ενεργειακά αυτόνομη (3ος μεγαλύτερος παράγωγος σχιστολιθικού αεριού στον κόσμο), έχει καταφέρει, διότι περί κατορθώματος πρόκειται, να κηρύξει χρεοκοπία 9 φορές (συγκριτικά με την χωρά μας που έχει κηρύξει μόλις 5 φορές) !
Η Αργεντινή για το μεγαλύτερο μέρος του 20ου και 21ου αιώνα διέθετε υπερπληθωριστικούς μέσους όροθς κάθε 11 περίπου χρόνια και σημάδια στασιμοπληθωρισμού ενίοτε. Οι πληθωριστικές αυτές κρίσεις οδηγήσαν έτσι και σε ανορθολογική – καταστρόφικη νομισματική πολιτική, με πολλές μεγάλες υποτιμήσεις του νομίσματος ως πανάκεια των προβλημάτων της. Αυτές οι κρίσεις αντικατοπτρίζουν την ιστορία της χώρας με κακοδιαχείριση, πολιτική διαφθορά, ιδεολογικό-οικονομικές αγκυλώσεις και τεράστιες χαμένες ευκαιρίες.
Οι περονιστές πολιτικοί που καταδίκασαν την χώρα σε επάλληλες χρεοκοπίες, καταστρέφοντας κάθε έννοια ελεύθερης αγοράς, μετά από δεκαετίες δεν βρίσκονται στην κυβέρνηση. Και κάπως έτσι η δεκαετία του 2030 προμηνύεται διαφορετική. Με τον Χαβιέρ Μιλέι στο τιμόνι της, έναν εκκεντρικό λιμπερταριανιστή οικονομολόγο, η Αργεντινή εδώ και 1 χρόνο αποτινάζει πολύ γρήγορα τα δεσμά του ανεξέλεγκτου κρατισμού και παίρνει την τύχη της στα χέρια της, με το σύνθημα ‘’Viva la libertad carajo’’ να κάνει το γύρο του κόσμου.
Ο Μιλέι λοιπόν από την αρχή της εκλογής του ξεκίνησε να ξεριζώνει το κράτος-τέρας που έχτισαν οι προηγούμενες περονιστικές κυβερνήσεις μέσα από ένα πρόγραμμα αναγκαίων & σαρωτικών ιδιωτικοποιήσεων. Κάποια από τα πρώτα μέτρα που έχει ήδη πάρει ο νέος πρόεδρος είναι η θεσμοθέτηση
α) της δυνατότητας οι συμβάσεις ενοικίασης να μπορούν πλέον να ολοκληρώνονται σε οποιοδήποτε ξένο νόμισμα,
β) της κατάργησης των ασφυκτικών κρατικών ελέγχων των εξαγωγών, των ποσοστώσεων εξαγωγών και των ρυθμίσεων καταναλωτικών τιμών
γ) της πολιτικής ‘’ανοιχτών αιθέρων’’ καθώς επέτρεψε σε αεροπορικές εταιρείες από όλο τον κόσμο να λειτουργούν στην Αργεντινή, μαζί πλέον με τις κρατικές υπερπροστατευμένες αεροπορικές
δ) της κατάργηση των ανώτατων τιμών στις υγειονομικές υπηρεσίες
ε) της ελευθερίας πώλησης γενικών φαρμάκων εκτός των φαρμακείων,
ενώ σκέφτεται έντονα την πιθανότητα πλήρους δολαριοποίησης της οικονομίας! Όλα αυτά έχουν χαρακτηριστεί ως ‘’θεραπεία σοκ’’ από πολλούς που περιμένουν τα θετικά μακροοικονομικά αποτελέσματα που ήδη υφίστανται να μεταφραστούν και στην καθημερινότητα των ανθρώπων.
Στην Αργεντινή παντως υπάρχει ένα πράγμα που ενώνει όσους αγαπούν και μισούν τον νέο πρόεδρο Μιλέι και αυτό είναι ότι άπαντες τον χαρακτηρίζουν «τρελό» που πρέπει να τελειώσει την δουλειά που ξεκίνησε.
Δεν ξέρω εάν ο Χαβιέρ Μιλέι είναι τρελός, αλλά τα μακροοικονομικά στοιχεία δείχνουν πως εάν συνεχίσει σε αυτή την πορεία, η χώρα της Λατινικής Αμερικής ενδέχεται την επόμενη δεκαετία να βρεθεί μέσα στις 2 πιο ευημερούσες περίοδούς της ιστορίας της! Και αν οι πολίτες στηρίξουν αυτή την επανάσταση της λογικής, η Αργεντινή ίσως κερδίσει ολοκληρωτικά την δεκαετία του 2030.
